Τουρισμός – έρευνα: Ο ΓΓ Κοινωνικών Ασφαλίσεων και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας απαντούν στο γιατί στον κλάδο λείπουν εργαζόμενοι

Η εργασία που προσφέρεται είναι χωρίς ασφάλιση, χωρίς ένσημα δηλαδή, είναι η επιτομή της εργοδοτικής παραβατικότητας, η επιτομή της καταστρατήγησης της εργατικής νομοθεσίας της χώρας μας, είπε στο ΕΡΤNEWS ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Επισιτισμού, Τουρισμού και Ξενοδοχείων Γιώργος Χότζογλου.

• Δεν έχεις καμία ασφαλιστική ικανότητα, το κυριότερο όμως, δεν έχεις τη δυνατότητα πρόσβασης στο Ταμείο Ανεργίας τους χειμερινούς μήνες.

• Πρέπει να έχεις μαζέψει τουλάχιστον 100 ένσημα για να επιδοτηθείς τρεις μήνες τον χειμώνα.

Δεύτερο σημαντικό είναι η καταστρατήγηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που έχει υπογραφεί με τους εργοδότες. Έχουμε υπογράψει μια κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που το υπουργείο Εργασίας την έχει κηρύξει γενικώς υποχρεωτική.

Λέει λοιπόν αυτή η σύμβαση, ότι η αμοιβή του σερβιτόρου, βάσει νομοθεσίας και βάσει της σύμβασης, είναι με ποσοστά 10% επί των εισπράξεων του πόστου του.

Αντίθετα αυτό που βλέπουμε είναι ένας μισθός φιξ που δεν υπερβαίνει κατά μέσο όρο τα 1.300 ευρώ.
Και σε αυτόν περιλαμβάνονται μέσα υπερωρίες, τα ρεπό τα δουλεμένα, οι προσαυξήσεις από την νυχτερινή εργασία, οι προσαυξήσεις από την δουλειά τις Κυριακές. Όλα αυτά μέσα στα 1.300 ευρώ.

Εγώ με έναν πρόχειρο υπολογισμό που έκανα όση ώρα σας ακούω, ένας εργαζόμενος σερβιτόρος, ας πάρουμε την περίπτωση που έχουμε βάλει μέσα στη συλλογική σύμβαση, ότι έχει συμφωνήσει με τον εργοδότη για ημερομίσθιο και όχι για να αμείβεται με ποσοστά, με τα ωράρια και το επταήμερο που παρουσίασε η έρευνά σας πρέπει να αμείβεται, φυσικά να είναι και ασφαλισμένος, και πρέπει να αμείβεται με σχεδόν 2045 ευρώ, αντί για τα 1300.

• Η σίτιση και στέγαση του εργαζόμενου είναι υποχρεωτικές μέσω της κλαδικής σύμβασης εργασίας, γιατί υπάρχει και παρακράτηση από τον μισθό μας για αυτά.

• Άρα λοιπόν δεν υπάρχει κανένας λόγος να πάει κάποιος να δουλέψει σεζόν στην Ελλάδα. Είναι η απόλυτη ζούγκλα, είναι ο απόλυτος μεσαίωνας. Δεν έχουμε στήριξη από πουθενά. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι για γέλια.

• Δεν υπάρχει ΣΕΠΕ, δεν υπάρχει ανεξάρτητη Αρχή, υπάρχει αόρατη αρχή και το κυριότερο δεν υπάρχει καμία απολύτως στήριξη τους χειμερινούς μήνες για τους εργαζόμενους.

Σκεφτείτε ότι στα νησιά που περιγράψατε στη Βόρειο Ελλάδα και στις Σποράδες και στο Βόρειο Ιόνιο, οι συνάδελφοί μου θα απολυθούν τέλη Σεπτεμβρίου, θα πάρουν επίδομα ανεργίας για Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο και από το τέλος Δεκέμβρη μέχρι τον επόμενο Μάιο που θα ξαναπάνε για δουλειά θα είναι χωρίς εισόδημα.

Στα ξενοδοχεία υπάρχει άλλη κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας, και όντως στα ξενοδοχεία είναι πιο μαζεμένο το θέμα μας, γιατί οι ίδιοι οι εργοδότες έχουν διαπιστώσει ότι δημιουργείται θέμα αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους και προσπαθούν να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα.

• Στην εστίαση η κατάσταση είναι χαοτική.

• Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον την έρευνα σας και άκουσα και τον πρόεδρο κύριο Χατζόγλου, οποίος γνωρίζει τα θέματα στο πεδίο, όπως σωστά αναφέρθηκε, είπε στο ΕΡΤNEWS ο ΓΓ Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νίκος Μηλαπίδης.

Θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω μια γενική εισαγωγή και να καταλήξω στα ειδικά ζητούμενα της ασφάλισης.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι έχουν αλλάξει άρδην οι συνθήκες στην ελληνική οικονομία: από τη συνθήκη να βρω μια δουλειά, είμαστε στη συνθήκη ψάχνω εργαζόμενους.

Αυτό σημαίνει ότι η οικονομία αναπτύσσεται και το βασικό ανταγωνιστικό προϊόν της ελληνικής οικονομίας, το πιο διεθνές και το πιο εξωστρεφές, είναι ο τουρισμός μας.

Είναι δεδομένο ότι ασκούνται πιέσεις στο τουριστικό προϊόν συνολικά και στον κλάδο, γιατί ακριβώς δεν υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι για να καλύψουν τις ανάγκες του τουρισμού.

Από ό, τι γνωρίζω, κατά μόνο 5% έχουν αυξηθεί τα ξενοδοχεία, έχουμε περισσότερα ξενοδοχεία, ταβέρνες, στην εστίαση ανοιγοκλείνουν μαγαζιά, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει σταθεροποιηθεί ο κλάδος.

Θέλω να πω ότι περίπου η προσφορά είναι η ίδια, ενώ η ζήτηση είναι τριπλάσια σε σχέση με το 2009.

Κατά τη γνώμη μου ότι υπάρχουν εργοδότες οι οποίοι καταστρατηγούν την εργασιακή και ασφαλιστική νομοθεσία και ότι υπάρχουν εργαζόμενοι οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται αν έχουν καλύτερες εναλλακτικές επιλογές.

Είμαστε στη συνθήκη στην οποία ο εργαζόμενος, ανάλογα με τις συνθήκες εργασίας που προσφέρονται, το μισθολογικό και ασφαλιστικό πακέτο και τις συμπληρωματικές παροχές, επιλέγει αυτός τον εργοδότη.

Πλέον οι εργαζόμενοι και πολύ καλά κάνουν, επιλέγουν υψηλότερο μισθό, ασφαλιστικό πακέτο και συμπληρωματικές παροχές. Προφανώς κανένας δεν πρέπει να δουλεύει πέραν των της κείμενης νομοθεσίας χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες.

Δεν υπάρχει εργασία χωρίς ασφάλιση. Είναι σαφές. Όχι μόνο για την υγεία, όχι μόνο για την ασθένεια, όχι μόνο για την ασφαλιστική ικανότητα που ήδη υπάρχει αλλά και για τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.