ΥΠΠΟ: Με γοργούς ρυθμούς οι εργασίες μουσειακού κελύφους στον Τύμβο Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης Έβρου

Για τη γρήγορη εξέλιξη μελετών και εργασιών που αφορούν στη δημιουργία του μουσειακού κελύφους με σκοπό την προστασία και ανάδειξη των μοναδικών αρχαιολογικών ευρημάτων στον ταφικό τύμβο της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης στον Έβρο,  ώστε να καταστεί ένας επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος, ελκυστικός πολιτιστικός πόλος όπως και ένας σημαντικός αναπτυξιακός πόρος για τον Έβρο και τη Θράκη, διαβεβαιώνει σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Πολιτισμού.

Σε σχετική της δήλωση, η Υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλλονται από το 2020 για τα έργα συντήρησης και αποκατάστασης των ευρημάτων, αλλά και τα έργα αποκατάστασης της γεωμετρίας του Τύμβου, προστασίας και ανάδειξης των ταφικών μνημείων, που δρομολογήθηκαν και υλοποιούνται, την εκπόνηση και έγκριση μουσειολογικής μελέτης και τη συνέχιση ενεργειών στις διαδικασίες εκπόνησης της μουσειογραφικής.

«Ο επισκέπτης θα βλέπει στη θέση τους τις ταφές των αλόγων και τις άμαξες, ενώ στις προθήκες θα εκτίθενται όλα τα κτερίσματα και τα άλλα κινητά ευρήματα. Με την ολοκλήρωση των έργων, ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος στις εσχατιές της πατρίδας μας, στον βόρειο Έβρο αναδεικνύεται, και συγχρόνως, δημιουργείται ένας σημαντικός αναπτυξιακός πόρος για την ευρύτερη περιοχή, ικανός να διεκδικήσει υψηλή επισκεψιμότητα» υπογράμμισε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ταφικός Τύμβος της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης, στην περιοχή του δήμου Ορεστιάδας,  είναι ένας από τους μεγαλύτερους τύμβους αυτοκρατορικών χρόνων, στην περιοχή της Θράκης και ο μοναδικός στον ελλαδικό χώρο. Ο οποίος ήρθε στο φως την  αρχαιολογική σκαπάνη του Διαμαντή Τριαντάφυλλου το 2002. Στην ανασκαφή ερευνήθηκαν τέσσερις λάκκοι με υπολείμματα καύσεων τριών ανδρών και μιας γυναίκας που συνοδεύονταν από πολυάριθμα χάλκινα, σιδερένια, γυάλινα και πήλινα κτερίσματα, πέντε άμαξες με τα υποζύγιά τους καθώς και δύο ταφές πέντε επιπλέον αλόγων. Σε όλες τις άμαξες διατηρούνται τα λειτουργικά και διακοσμητικά μεταλλικά στοιχεία, ενώ σε δύο από αυτές διατηρούνται και αποτυπώματα των ξύλινων τμημάτων τους. Τα αρχαιολογικά δεδομένα χρονολογούν το σύνολο μεταξύ του 100 και του 150 μ.Χ.

Όσον αφορά στην εκθεσιακή ανάδειξη του χώρου, βασική επιλογή είναι η έκθεση του συνόλου των καύσεων, των αμαξών και των αλόγων ως αδιάσπαστη ενότητα. Δίνεται μεγάλη σημασία στη διατήρηση της ανασκαφικής εικόνας των λάκκων των καύσεων, δίνοντας την ευκαιρία στον επισκέπτη να κατανοήσει βιωματικά σημαντικές όψεις της ταφικής τελετουργίας του τύμβου. Τα οστά των δεκαπέντε αλόγων διατηρούνται επί του εδάφους, ενώ τα συντηρημένα κτερίσματα των καύσεων παρουσιάζονται ομαδοποιημένα σε προθήκες. Οι άμαξες ανακατασκευάζονται με τα πρωτότυπα εξαρτήματα να τοποθετούνται στην ακριβή τους θέση.

Πηγή: ertnews.gr