Ο Μητσοτάκης μετά τη βράβευση με το Global Citizen: «Το βραβείο ανήκει στον ελληνικό λαό»

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης βραβεύτηκε στη Νέα Υόρκη από το Atlantic Council με το βραβείο Global Citizen για το 2024.

Κατά την ομιλία του, ο κ. Μητσοτάκης αφιέρωσε το βραβείο στον ελληνικό λαό, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στην ανάκαμψη της χώρας από την οικονομική κρίση. Αναφέρθηκε στη μεταμόρφωση της Ελλάδας από τον «ασθενή» της Ευρώπης σε μια σταθερή δημοκρατία με αναπτυσσόμενη οικονομία, τονίζοντας τη σημασία της ελληνικής εμπειρίας για άλλες χώρες.

Υπογράμμισε ότι η χώρα απέδειξε πως είναι δυνατόν να κυβερνάται κανείς από το πολιτικό κέντρο, συνδυάζοντας δημοσιονομική πειθαρχία με κοινωνικό φιλελευθερισμό. Παράλληλα, τόνισε τη σημασία αντιμετώπισης του λαϊκισμού με προσοχή και κατανόηση των πραγματικών ανησυχιών των πολιτών.

Ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργού:

Κυρίες και κύριοι, αγαπητέ Albert, πρώτα απ’ όλα σε ευχαριστώ για τα εξαιρετικά κολακευτικά σου λόγια. Ευχαριστώ θερμά το Atlantic Council που με τιμά με το βραβείο Global Citizen. Θα ήθελα, ωστόσο, να ξεκινήσω επαναλαμβάνοντας τα λόγια του Προέδρου της Γκάνας, λέγοντας ότι πραγματικά αισθάνομαι πως αυτό το βραβείο ανήκει, πάνω απ’ όλα, στον ελληνικό λαό, για την ανθεκτικότητα και την επιμονή του και για όσα έχει επιτύχει τα τελευταία χρόνια.

Ο Albert Bourla είχε δίκιο όταν περιέγραψε τη μεταμόρφωση μιας χώρας που θεωρήθηκε πριν από μερικά χρόνια ως ο «ασθενής» της Ευρώπης, που υπέστη βαθιά οικονομική ύφεση, που βίωσε κοινωνικές αναταραχές, που πειραματίστηκε με τον λαϊκισμό, αλλά τώρα έχει ξεκάθαρα γυρίσει σελίδα και αναδεικνύεται, και πάλι, σε μια σταθερή δημοκρατία με μια αναπτυσσόμενη οικονομία.

Σκέφτηκα, στη σύντομη παρέμβασή μου, να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις σχετικά με το γιατί πιστεύω ότι η ελληνική εμπειρία μπορεί να έχει σημασία για άλλες χώρες και γιατί αυτό που πετύχαμε μπορεί να έχει απήχηση πέρα από τα σύνορά μας. Όχι μόνο για γεωπολιτικούς λόγους -διότι είναι σημαντικό ότι η Ελλάδα είναι πλέον ένας σταθερός και προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών και συνολικά ένας πυλώνας σταθερότητας σε ένα πολύ ταραγμένο μέρος αυτού του κόσμου. Πιστεύω ότι η ελληνική εμπειρία μάς διδάσκει και κάποια άλλα μαθήματα, τα οποία είναι, εκτιμώ, σημαντικά για τις δημοκρατίες ανά τον κόσμο, καθώς παλεύουμε με τα κύματα του λαϊκισμού και με τις νέες διαιρέσεις που τείνουν να προκαλούν ρήγματα στις κοινωνίες μας.

Πιστεύω ότι στην Ελλάδα καταφέραμε να αποδείξουμε ότι μπορεί κανείς να κυβερνήσει από το πολιτικό κέντρο. Ότι μπορεί να είναι υπέρ της ανάπτυξης αλλά και δημοσιονομικά πειθαρχημένος. Ότι μπορεί να είναι κανείς -επιτρέψτε μου να επαναλάβω εδώ τα λόγια της καλής μου φίλης, Giorgia Meloni- πραγματικός πατριώτης, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην ισχυρή άμυνα και προστατεύοντας ταυτόχρονα τα σύνορα, αλλά, επίσης, μπορεί να είναι κοινωνικά φιλελεύθερος, εστιάζοντας στην παροχή δημόσιων αγαθών υψηλής ποιότητας αλλά και τη μείωση των ανισοτήτων.

Αυτό που αποκαλώ «νέα τριγωνοποίηση» έχει την ικανότητα να φέρει κοντά ανθρώπους που έχουν διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές και να δημιουργήσει έναν ευρύτερο συνασπισμό, ο οποίος αποκαθιστά τη θεμελιώδη εμπιστοσύνη στην πολιτική.

Η κυβέρνησή μου έχει επικεντρωθεί περισσότερο στη χάραξη και εφαρμογή πολιτικών (policy) παρά στην πολιτική (politics). Πιστεύω ότι σε γενικές γραμμές, σε αυτούς τους καιρούς όπου μερικές φορές δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στην καθαρή ιδεολογία από ό,τι θα έπρεπε, θα πρέπει να φέρουμε αποτελέσματα. Το κλειδί της επιτυχίας για κάθε κυβέρνηση είναι, εν τέλει, η αποτελεσματική υλοποίηση.

Δεν είναι όλα τα ζητήματα ιδεολογικά. Νομίζω ότι είναι ευθύνη μας, ως ηγέτες, να αναζητούμε αποτελεσματικές λύσεις, όπου μπορούμε να τις βρούμε. Θα κριθούμε, τελικά, από το πόσο θα βελτιώσουμε τις ζωές των πολιτών. Δεν θα κριθούμε απλώς από το πόσο εύγλωττοι είμαστε στις δημόσιες ομιλίες μας, δεν είναι αυτό το μέτρο με το οποίο αξιολογεί κανείς την πολιτική επιτυχία ενός ηγέτη σήμερα.

Τέλος, σε αυτές τις εποχές έντονης πόλωσης, θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι κρίσιμο όταν αντιμετωπίζουμε λαϊκιστές, που πιστεύουν ότι έχουν απλές λύσεις σε περίπλοκα προβλήματα, να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι πίσω από αυτούς τους λαϊκιστές υπάρχουν πραγματικά παράπονα. Τα παράπονα των πολιτών που ψηφίζουν τους λαϊκιστές είναι πραγματικά, ανεξαρτήτως αν σχετίζονται με την εισοδηματική ανισότητα, με ζητήματα ταυτότητας, με τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης, τους νικητές και τους ηττημένους που αυτή παράγει. Αυτά είναι πραγματικά παράπονα και πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με μεγάλη προσοχή, σε καμία περίπτωση να δίνουμε την εντύπωση ότι αντιμετωπίζουμε αφ’ υψηλού τις ανησυχίες του μέσου πολίτη.

Επιτρέψτε μου να κλείσω με μία φράση ενός ευρωπαίου ηγέτη τον οποίο σέβομαι βαθύτατα. Ο τέως Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Jean-Claude Juncker, είπε κάτι που μου έκανε εντύπωση, πριν καν γίνω Πρωθυπουργός. Είπε ότι, μόλις εκλεγούμε, «όλοι γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε, απλώς δεν ξέρουμε πώς θα επανεκλεγούμε αν κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε». Αν υπάρχει, λοιπόν, ένα μάθημα από την ελληνική εμπειρία, είναι ότι ο αγαπητός μου φίλος έκανε λάθος. Επανεκλεγήκαμε κάνοντας ακριβώς αυτό που ήταν σωστό, και ο ελληνικός λαός μάς αντάμειψε γι’ αυτό.

Ευχαριστώ, λοιπόν, και πάλι το Atlantic Council για αυτό το βραβείο, το οποίο, θα το επαναλάβω, ανήκει στον ελληνικό λαό. Σας ευχαριστώ πολύ.