Τι πρέπει να κάνεις όταν οδηγείς και οι πλευρικοί άνεμοι είναι δυνατοί

Ακραία καιρικά φαινόμενα, ειδικά για την οδήγηση, δεν είναι μόνο η χαλαζόπτωση, η χιονόπτωση και η καταιγίδα. Οι ισχυροί άνεμοι και ιδιαίτερα οι πλευρικοί, είναι ένα φαινόμενο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τον οδηγό, ανεξάρτητα του οχήματος που οδηγεί (αν είναι μεγάλο ή μικρό, αν έχει αυξημένη απόσταση από το έδαφος ή όχι, κ.ο.κ.).

Στην προκειμένη περίπτωση, καθώς το τετραήμερο των Χριστουγέννων είναι μπροστά μας, αυτό που πρέπει να προσέχουν οι οδηγοί που θα βρεθούν στο Εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο, είναι η μορφολογία του εδάφους – το “ανάγλυφο”- της περιοχής. Αν φερ’ ειπείν, ο δρόμος ακολουθεί την ακτογραμμή ή αν είναι ανάμεσα σε ορεινούς όγκους, το φαινόμενο των έντονων ανέμων μπορεί να διαμορφωθεί ανάλογα σε πραγματικό χρόνο και να αυξήσει τον κίνδυνο της μετακίνησης.

Οπότε έχουμε ορισμένους “χρυσούς κανόνες” που πρέπει κάθε οδηγός να λαμβάνει υπόψη, πριν από κάθε του διαδρομή και ιδιαίτερα, πριν το οδικό ταξίδι που θα τον πάει στον προορισμό. Ούτε λόγος φυσικά, για το αν θα πρέπει να ξεκινήσει κανείς όταν ξέρει πως θα αντιμετωπίσει κάποια δυσκολία, οπότε σε πρώτο πλάνο πρέπει να είναι η ενημέρωση για τις συνθήκες που θα κληθεί να αντιμετωπίσει στη διαδρομή.

Δεν θα χαθεί τίποτα, αν το ταξίδι ξεκινήσει με λίγη ώρα καθυστέρηση. Μια και οι δυνατοί άνεμοι δεν είναι ένα φαινόμενο που έχει μεγάλη διάρκεια συνήθως, η αναβολή στην εκκίνηση μπορεί να αποδειχτεί ιδιαίτερα σοφή κίνηση. Στο δρόμο τώρα, ο οδηγός που θα καταλάβει πως οι άνεμοι έχουν τέτοια ένταση που πρέπει να κρατάει το τιμόνι πιο σφιχτά από το συνηθισμένο, προφανώς και θα πρέπει να μειώσει ταχύτητα.

Δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στο βάρος του αυτοκινήτου να αποτελεί τη μεγαλύτερη δύναμη που ασκείται πάνω του, “σιγουρεύει” πως η ταχύτητα δεν είναι υπερβολική. Σε αυτές τις περιπτώσεις άλλωστε, υπερβολική μπορεί να είναι και μια ταχύτητα της τάξης των 80 χιλιομέτρων την ώρα, οπότε, ναι, θα πρέπει το αυτοκίνητο να κινείται πιο αργά.

Ένας επιπλέον βαθμός υπερδιέγερσης για τα αντανακλαστικά του οδηγού, προκύπτει από το γεγονός πως κατά τη διάρκεια του φαινομένου, μπορεί να έρθουν στην πορεία του αυτοκινήτου κάποια υλικά από τις παρακείμενες εκτάσεις. Αυτό είναι κάτι που ανεβάζει το βαθμό δυσκολίας της μετακίνησης μια και ο οδηγός θα πρέπει να είναι έτοιμος για ασφαλή ελιγμό αποφυγής εμποδίου.

Σημαντική παρατήρηση επίσης, είναι και εκείνη που έχει να κάνει με τις προσπεράσεις. Ειδικά όταν πνέουν πλευρικοί άνεμοι έντονοι, το αυτοκίνητο γίνεται πιο ευάλωτο στις “ριπές” που προκύπτουν, όταν προσπερνά ένα πιο ογκώδες όχημα. Μεγάλη προσοχή και διπλό τσεκάρισμα των συνθηκών χρειάζεται λοιπόν, ακόμα και όταν το προπορευόμενο βαρύ όχημα, κινείται με πολύ χαμηλότερη ταχύτητα και η προσπέραση είναι “μονόδρομος”.

Όλα τα παραπάνω, είναι πολύ σχετικά, αν το αυτοκίνητο που έχουμε στη διάθεσή μας δεν είναι σε άριστη κατάσταση. Η επιμελής συντήρηση και η διατήρησή του στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αποτελούν τις μόνες μεταβλητές που μπορεί ο οδηγός να έχει εξασφαλισμένες πως “δεν θα τον προδώσουν”- μια και προφανώς άλλη θα είναι η συμπεριφορά του αυτοκινήτου με ολοκαίνουργια λάστιχα και άλλη με ιδιαίτερα φθαρμένα και έτοιμα για αντικατάσταση.