Οι ταινίες της εβδομάδας: Εμφύλιος πόλεμος για ένα φλιτζάνι καφέ και καινούργια παπούτσια

«Εμφύλιος Πόλεμος» και «Άμπιγκεϊλ» στην πρώτη γραμμή για να κερδίσουν μαζικά το κοινό. Η πραγματική έκπληξη όμως έρχεται με «ένα φλιτζάνι καφέ και καινούρια παπούτσια». Αναλυτικότερα οι ταινίες της εβδομάδας που ξεκινά την Πέμπτη 18 Απριλίου 2024:

Σπίθα στη Θάλασσα

Σε ένα ναυάγιο, ένας ψαράς και δύο ακόμα επιβάτες θα χαθούν άδοξα. Η νεαρή κόρη του Λίνα δεν μπορεί να διανοηθεί ούτε την απώλεια αυτή, ούτε όλα τα συνεπακόλουθα, καθώς ο πολυαγαπημένος πατέρας της θα θεωρηθεί υπαίτιος του δυστυχήματος. Θέλοντας να τους πείσει για το αντίθετο, χάνεται σε ένα φανταστικό κόσμο, όπου ένα άγνωστο πλάσμα του βυθού ίσως αναλάβει την ευθύνη.

Ιστορία ενηλικίωσης βοριοευρωπαϊκής κοπής που βρίσκεται ανάμεσα στον εφηβικό και τον ενήλικο κινηματογράφο. Η θάλασσα με το βυθό της, ως ψυχαναλυτικά σύμβολα προσφέρουν αφηρημένη ποίηση σε μια κατά τα άλλα στοχευμένη αφήγηση. Δυστυχώς αυτό το ανάμεσα δεν της επιτρέπει ούτε να είναι τολμηρή με τις επιλογές της, ούτε ευρηματική με το στοιχείο του φανταστικού. Σκύλος χορτάτος και τέρας της θάλασσας ολόκληρο, δεν γίνεται. Θα ήταν περισσότερο συμπαγής στη φόρμα ταινίας μικρού μήκους.

Εμφύλιος Πόλεμος

Πολεμική ατμόσφαιρα χωρίς πραγματικές νάρκες σε έναν διαφορετικό οπορτουνιστικό αγώνα για το καλύτερο κλικ… στον «Εμφύλιο Πόλεμο».

Δυναμική γυναίκα και φωτογράφος πολέμου αποφασίζει να πλησιάσει περισσότερο την εμπόλεμη ζώνη και να συναντήσει τον Πρόεδρο της Αμερικής (που πλέον παραμένει σε καθεστώς ομηρίας έχοντας πολιτικές αρμοδιότητες μονάχα σε μερικές πολιτείες) σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ιστορίας όπου κινδυνεύει και ο ρόλος και η θέση του. Θα τους ακολουθήσει νεαρή φωτορεπόρτερ που την έχει για ίνδαλμα και θέλει να μάθει τη δουλειά της και τους ηθικούς κώδικες που διέπουν την θεωρία της.

Αψηφά τους κανόνες ανθρωπιάς η ντοπαμίνη του κλικ; Η απότομη ενηλικίωση της νεαρής φωτορεπόρτερ και ο κυνισμός των παλαιότερων του χώρου θα εκτεθούν δημόσια σε μια εσωτερική διαμάχη σχετικά με τα ηθικά όρια που φέρνει η επαγγελματική ευσυνειδησία.

Με μοιρασμένο όλο το μπάτζετ σε 3 σκηνές εμπόλεμης συνθήκης (στην αρχή, λίγο μετά το μέσο και στο τέλος), καταλαβαίνεις ότι ο Άλεξ Γκάρλαντ δεν επιθυμεί να αναμετρηθεί με τα block busters σε μάχη στήθος με στήθος, επιλέγοντας την ομηρική στρατηγική, δηλαδή της περιπέτειας που η Ιθάκη έχει λιγότερη σημασία από το ταξίδι. Αν την αντιμετωπίσεις ως την ταινία που εξαπάτησε τα μεγάλα στούντιο (στην Αμερική σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση του Box Office) τότε είναι απολαυστική· αλλιώς εξαντλεί την εξυπνάδα της σε πονηρά χαμαιλεόντια τρικ που της φορούν στολή παραλλαγής αλλά δεν τη μεταμορφώνουν σε κάτι που δεν είναι.

Ένα φλιτζάνι καφέ και καινούργια παπούτσια

Ομοζυγωτικά δίδυμα αδέλφια που επικοινωνούν με τη νοηματική γλώσσα, μαθαίνουν ότι εξαιτίας εκφυλιστικής ασθένειας θα χάσουν άμεσα το φως τους.

Τα μονοπάτια της δύσκολης επικοινωνίας φιλτράρονται συμβολικά υπό το πρίσμα του «αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα», σε μια διαφορετική ταινία που ισορροπημένα προσθέτει το -ανεκτό από το δύσκαμπτο του θέματος- χιούμορ όπου κρίνει απαραίτητο. Ένα bromance ανάγκης, σε συνθήκες που το σώμα και η γύμνια δεν έχουν σημασία, με αιχμηρό βλέμμα μέχρι το σημείο που και η τελευταία σκιά θα οδηγήσει θεατές και συνοδοιπόρους στο απόλυτο σκοτάδι, σε μια μοναχική καλύβα, με βίωμα και ανάμνηση τα δεδομένα του τίτλου: «ένα φλυτζάνι καφέ και καινούρια παπούτσια».

Με τα ίδια ρούχα στη μέση του δάσους, ίδιοι παρονομαστές σε μια καταδικαστική εξίσωση, οι κεντρικοί ήρωες αποδέχονται τη μοίρα τους σε μια δημιουργία που δύσκολα αφήνει τον κινηματογραφόφιλο αδιάφορο.

Η Μία και Εγώ: Η Ταινία

Από τον κόσμο των ανθρώπων, στον μαγικό κόσμο του βιβλίου, η Μία (που σε λίγα σημεία της ταινίας είναι άνθρωπος-ανθρωπένιος) θα ψάχνει το νόημα της ζωής της. Ο πολυαγαπημένος της παππούς θα προσπαθήσει να την αποσπάσει με μια εκδρομή από τον κόσμο του παραμυθιού, όμως οι ήρωες, τους οποίους αγαπάει, θα ζητήσουν τη βοήθεια της. Τότε εκείνη θα μεταμορφωθεί ξανά σε κινούμενο σχέδιο και θα ζήσει μια μεγάλη περιπέτεια.

Με ελληνική φωνή στο μεγαλύτερο μέρος, αγγλικά τραγούδια «αφημένα» στον κινηματογραφικό μεταγλωττισμένο καμβά, ανθρώπους και κινούμενα σχέδια, το ήδη μέτριο υβρίδιο μοιάζει ακόμα πιο «παρατημένο στην τύχη του». Κρατήστε μόνο την αρχική υπόθεση εργασίας: τα βιβλία είναι μια διέξοδος σε έναν άλλο κόσμο. Μακάρι να ήταν έτσι και οι περισσότερες ταινίες.

Το Περασμένο Καλοκαίρι

Ερωτίλα μητριά, με πολλές εκτρώσεις στο βιογραφικό της, αποπλανεί πολλάκις τον 17 ετών θετό της γιό. Κάποια στιγμή, και αφού θα έχει καταστρέψει την όποια αθωότητα του πιτσιρικά, θα έρθει στο δίλημμα: βρε μήπως είμαι ηλίθια που αφήνω ένα πάθος να με σαρώνει σαν οδοστρωτήρας;

Η προβοκατόρισσα Κατρίν Μπρεγιά αρέσκεται να βυθίζεται -άλλοτε αυτάρεσκα και άλλοτε σοβαρά- σε θέματα ταμπού. Εδώ όμως βράζει πατάτα και σερβίρει χταπόδι. Αντί λοιπόν να διαχειριστεί το τόσο λεπτό θέμα της ιστορίας σε αντιπαραβολή με την δικηγορική της ιδιότητα (που συνήθως αναλαμβάνει υποθέσεις κακοποιημένων παιδιών), αφήνει την ηρωίδα της να αναλώνεται στα προσωπικά της θέλω και προσπαθεί να υποβάλλει και το κοινό σε αυτό. Όχι κυρία Μπρεγιά, δεν θέλουμε να μάθουμε τι έκανε η ηρωίδα σας το περασμένο καλοκαίρι. Μας αρκεί να ξέρουμε τί κάνατε εσείς τις καλές εποχές σας, όταν σκηνοθετούσατε το «Ρομάντζο», που σοκολατάκι σου έταζε και έτρωγες πραλίνα.

Πάμε τώρα εν τάχει για τις επόμενες ταινίες:

Μη Μου Λες Ψέματα

Συγγραφέας μετά από 35 χρόνια επιστρέφει στη γενέτειρά του και γνωρίζει τον Λούκας, έναν νεαρό άνδρα που τον συνδέει αναπάντεχα με το παρελθόν του. Ο νεαρός άνδρας αποδεικνύεται ότι είναι ο γιος του πρώτου έρωτα του συγγραφέα, ενός «χαρακτήρα» που εμφανίζεται σε κάθε του μυθιστόρημα.

Η Αρπαγή

Η Λύντια παγιδεύεται σε μία αλληλουχία ψεμάτων και η ζωή όλων ανατρέπεται. Καταπατώντας τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στη χειραγώγηση αγαπημένων προσώπων και στην παραβίαση της εμπιστοσύνης, θα φτάσει στα άκρα στην προσπάθειά της να γίνει μητέρα.

Άμπιγκεϊλ

Απαγωγείς θα μείνουν κάγκελο όταν η 12χρονη μπαλαρίνα που θα μείνει στη φύλαξη τους, βγάλει δόντια… κυριολεκτικά. Αξίζει όλο αυτό για τα λύτρα αξίας 50 εκατομμυρίων δολαρίων;

Demon Slayer: Kimetsu No Yaiba – To the Hashira Training

Σίκουελ στο διάσημο περιπετειώδες anime franchise. Ακολουθεί η σύνοψη: «Με σκοπό να γίνει Χασίρα, ο Ταντζίρο ξεκινά πειθαρχημένη προπόνηση υπό την καθοδήγηση του Χιμετζίμα, ενός Στόουν Χασίρα. Την ίδια ώρα, ο Μουζάν συνεχίζει την αναζήτηση των Νεζούκο και Ουμπουγιασίκι». Αν δεν καταλαβαίνω κάτι από την υπόθεση, φοβάμαι ότι δεν θα καταλάβω και την ταινία.

Χαίρε Μαρία

Από τον Ζαν-Λυκ Γκοντάρ έρχεται σε επανέκδοση μια σύγχρονη μεταφορά της ιστορίας της Παρθένου Μαρίας και του Ιωσήφ… σε βενζινάδικο. Μόνο η Πρωτοψάλτη έλειπε. Από τις κακές ταινίες του Γκοντάρ, να τα λέμε αυτά.