Οι στόχοι και η στυγνή πραγματικότητα στον πλανήτη Euroleague
Ολοκληρώθηκε η κανονική περίοδος της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της Ευρώπης και πλέον γνωρίζουμε τις δέκα ομάδες, που θα παλέψουν για την πρόκριση στη μεγαλύτερη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ, το Final 4. Ναι ορθά καταλάβατε, υπολογίζουμε και τις ομάδες, που θα λάβουν μέρος στο νεοσύστατο μίνι τουρνουά των Play In, που δίνει τα δύο τελευταία εισιτήρια για τη φετινή postseason.
Ας αφήσουμε στην άκρη τα αμιγώς αγωνιστικά (θα κάνουμε εκτενή ανάλυση των συλλόγων σε άλλο κείμενο) και πάμε να κάνουμε μία αναδρομή στη φετινή διαδρομή των ομάδων, που θα μας απασχολήσουν τις επόμενες μέρες.
Το τρένο της Ρεάλ και ο κορμός του τριφυλλιού
Για την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης (27-7), κάθε σεζόν οι στόχοι και η πίεση από το κλαμπ είναι μία. Να κατακτήσει όλους τους τίτλους, που θα βρεθούν στο διάβα της, ειδικότερα το άγιο δισκοπότηρο της Euroleague. Η πορεία της μέσα στη σεζόν ήταν ισοπεδωτική μέχρι το Δεκέμβριο, όπου μετρούσε ρεκόρ 10-0, με τους Καμπάτσο και Χεζόνια να κάνουν πράγματα θαύματα. Είναι ξεκάθαρο πως οι «μερέγχες» διαθέτουν το πλουσιότερο σε ποιότητα και ποσότητα ρόστερ ης Ευρώπης. Ήταν ηλίου φαεινότερο πως “κρύωσε” τις μηχανές της από τον Ιανουάριο κι έπειτα, ώστε να τις ξαναζεστάνει την εποχή, που κρίνονται.
Ο δεύτερος της κατάταξης Παναθηναϊκός, μάλλον δεν περίμενε να τερματίσει τόσο ψηλά ή μήπως όχι; Στις προγραμματικές του δηλώσεις ο Εργκίν Αταμάν, είχε δηλώσει πως στοχεύει να τερματίσει στη δεύτερη θέση στην κανονική περίοδο και να που τα κατάφερε. Το τριφύλλι ξεκίνησε την πορεία του, προβληματικά, μπερδεμένα και ουδείς γνώριζε αν είχε την ικανότητα να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στη διοργάνωση. Τα κατάφερε με έναν κορμό 7-8 παικτών, ενώ φαίνεται πως από πίσω έχουν «ξυπνήσει» κι άλλοι αθλητές, που θέλουν όσο τίποτα, να συμμετέχουν σε ένα Final 4. Το Βερολίνο πάντως είναι γεμάτο Έλληνες κατοίκους.
Η σταθερά του… Τζέιμς και η αλλοπρόσαλλη Μπαρτσελόνα
Από τα ελάχιστα κλαμπ που έκανε πορεία εφάμιλλη των προσδοκιών, ήταν η Μονακό του MVP (ήρθε η ώρα του;) Μάικ Τζέιμς. Ναι στη Γαλλία κατέφθασε ο χρυσοποίκιλτος Κέμπα Γουόκερ (αδιάφορη η παρουσία του), όμως ο 34χρονος γκαρντ είναι ο ιθύνων νους αυτού του συνόλου και ο παίκτης-ορχήστρα. Οι Μονεγάσκοι πλέον έχουν το know-how να ξεπερνούν κακουχίες, το έχουν αποδείξει και δεν αποτελεί υπερβολή, πως είναι ανεπιθύμητος αντίπαλος στα playoffs. Η φετινή Μπαρτσελόνα η αλήθεια είναι πως αποτελεί γρίφο για δυνατούς λύτες. Ο Ρότζερ Γκριμάου, πήρε το χρίσμα του head coach και η αμφισβήτηση διαδέχεται η μία την άλλη. Οι «μπλαουγκράνα» δεν εντυπωσίασαν κανέναν, δεν γεμίζουν το μάτι, όμως τερμάτισαν τέταρτοι κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Σίγουρα οι ρόλοι δεν είναι ξεκάθαροι, όμως κάτι μου λέει πως παίκτες σαν τον Τζαμπάρι Πάρκερ, τον Γουίλι Ερνανγκόμεθ και τον Ρούμπιο, θα πάρουν μπρος, στα κρίσιμα παιχνίδια σε Ευρώπη και Ισπανία.
Αντίπαλος των Ισπανών στα προημιτελικά θα είναι ο Ολυμπιακός, ο οποίος αντιμετώπισε σωρεία αγωνιστικών προβλημάτων, αλλά και αστοχιών στο recruiting του έμψυχου δυναμικού. Ο οργανισμός είναι μπαρουτοκαπνισμένος, συνιστούσε ψυχραιμία, όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά με πρώτο και καλύτερο τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Άπαντες θεωρούν πως στόχος των Πειραιωτών είναι η πρόκριση στους «8», όμως μην γελιέται κανείς πως οι περσινοί φιναλίστ, θέλουν να έχουν άλλη μία ευκαιρία για την κούπα της Euroleague. Ο σύλλογος που έκανε το «refuse to lose» μόδα στην Γηραιά Ήπειρο, επιθυμεί να ταράξει εκ νέου τα νερά του θεσμού.
Η αύρα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους (αντικατέστησε τον Δημήτρη Ιτούδη), σίγουρα έδωσε ώθηση στους παίκτες και στη διοίκηση της Φενέρμπαχτσε, όμως οι προσδοκίες όλων δεν ήταν η έκτη θέση στον βαθμολογικό πίνακα. Το μπάτζετ είναι μεγάλο, το κλαμπ έχει υψηλές προσδοκίες, όμως λείπει η τεχνογνωσία και η υπομονή. Το πλεονέκτημα έδρας θα αποτελούσε σπουδαίο «όπλο» για τους Τούρκους, όμως παρά τους μεγαλεπήβολους στόχους, το ταβάνι ίσως να είναι η πρώτη εξάδα της κατάταξης.
Ο ιδιοφυής Ιβάνοβιτς και οι MVP εμφανίσεις του Λάρκιν
Για τη Μακάμπι Τελ Αβίβ τι να πρωτογράψεις. Η ομάδα του «λαού» επιθυμεί να κάνει το βήμα παραπάνω σε σχέση με την περσινή σεζόν, όμως η πορεία της χαρακτηρίζεται από αλλεπάλληλα ups and downs. Σίγουρα τα όσα διαδραματίζονται στο Ισραήλ και το γεγονός πως δεν χρησιμοποίησε τη φυσική της έδρα (Μενόρα Μιβταχίμ Αρένα), ήταν παράγοντες για να βολοδέρνει στις θέσεις των Play In. Βέβαια ο σταθερός κορμός της και η προπονητική σφραγίδα του Όντεντ Κάτας (υποτιμημένος), εγγυώνται πως όποιος θέλει να την πετάξει εκτός, πρέπει να βάλει τα δυνατά του.
Ο κόουτς Ντούσκο Ιβάνοβιτς αποτελεί είδωλο για τους Βάσκους (κάτι σαν τον Ερνέστο Βαλβέρδε στο ποδόσφαιρο) κι είναι ο άνθρωπος, που έχει φέρει τις μεγαλύτερες επιτυχίες στο σύλλογο. Η έλευση του στη Βιτόρια (αντί του Ζοάν Πεναρόγια), μόνο ευεργετικά αποτελέσματα είχε για τον σύλλογο, αλλά και για πολλούς αθλητές. Ο Τσίμα Μονέκε έχει εξελιχθεί σε έναν φόργουορντ υψηλής κλάσης, ο Κόντι Μίλερ Μακιντάιρ σε έναν εξαιρετικό δημιουργό, ενώ και ο Νίκος Ρογκαβόπουλος εμφανίζεται εξαιρετικά βελτιωμένος σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού του. Η Μπασκόνια ζει και αναπνέει με την προπονητική ιδιοφυία του έμπειρου τεχνικού της.
Για την Αναντολού Εφές η επιστήμη δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά, όμως ο πρωταθλητισμός των προηγούμενων ετών, έχει αφήσει τα σημάδια του. Η αποχώρηση των Αταμάν και Μίτσιτς, σε συνδυασμό με την κατάκτηση τίτλων, έφερε έναν κορεσμό στους Τούρκους, που δεν γνωρίζουν πώς να την διαχειριστούν. Ξοδεύουν αλόγιστα ποσά σε μεταγραφές παικτών, έφεραν τον Έμρε Τσαν, τον έδιωξαν και υπό τις οδηγίες του Τόμισλαβ Μιγιάτοβιτς, παίζουν ένα up tempo μπάσκετ, κάτι που τους έδωσε την ένατη θέση της κατάταξης. Το κλαμπ για αλλού ξεκίνησε, στα μέσα της σεζόν ήταν 16ο, όμως μπήκε στα Play In και θα έχει την ευκαιρία να “διεισδύσει” στις οχτώ κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Βίος αντίθετος για τη Βίρτους Μπολόνια, η οποία στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν, έπαιζε εκπληκτικό μπάσκετ, έχοντας για αιχμή του δόρατος, τον Τορνίκε Σενγκέλια και τον αειθαλή Μάρκο Μπελινέλι. Στόχος της πριν εκκινήσει η σεζόν ήταν η συμμετοχή στην postseason, όμως κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών υποχρεώσεων, «φλέρταρε» με την κατάληψη μιας θέσης στην πρώτη τετράδα της βαθμολογίας. Κάπου εκεί το βάρος της νίκης, ή αν θέλετε οι συνεχείς αναμετρήσεις, κούρασαν πνευματικά τους Ιταλούς και το τελευταίο διάστημα, δεν άντεξαν στην πίεση και υποχώρησαν στη δέκατη θέση και πλέον χρειάζονται δύο νίκες, για να συναντηθούν με τη Ρεάλ Μαδρίτης στα playoffs της Euroleague.
ΥΓ. Τεράστια απογοήτευση η Παρτίζαν, που βρέθηκε ένα βήμα πριν το Final 4, ενώ το ίδιο ισχύει και για την Αρμάνι Μιλάνο, που απέκτησε και τον ιδιαίτερα προικισμένο Νίκολα Μίροτιτς.
