Α. Λοβέρδος στο Πρώτο: Για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία έχουμε κυβέρνηση χωρίς αντιπολίτευση-Εμείς ζητάμε την ψήφο από τον πολίτη για να ενώσουμε (audio)

Για θέματα όπως το εθνικό σχέδιο της κυβέρνησης κατά του bullying, τις γυναικοκτονίες αλλά και τις ευρωεκλογές, μίλησε στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν, Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, όπου βρέθηκε καλεσμένος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, Πρόεδρος, Ιδρυτής και υποψήφιος ευρωβουλευτής του κόμματος «Δημοκράτες».

Για το Εθνικό Σχέδιο της Κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του Σχολικού Εκφοβισμού

Αναφορικά με την παρουσίαση του εθνικού σχεδίου κατά του bullying από τον Υπουργό Παιδείας, Κυριάκο Πιερρακάκη, ο κ. Λοβέρδος στην αρχή της συνομιλίας του με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, δήλωσε χαρακτηριστικά το εξής «έχουμε από το 2021 μια όξυνση αυτού του φαινομένου σε όλα τα επίπεδα. Είναι ζήτημα που έχει να κάνει με τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες είναι επιβαρυμένες για χίλιους λόγους, από χίλιες αιτίες και έχουμε και από την άλλη πλευρά αδυναμίες του ελληνικού κράτους να αντιμετωπίζει φαινόμενα που είναι στην αρμοδιότητα του να αντιμετωπίσει, όπως είναι η οπαδική βία, η εγκληματικότητα, η μικρό-εγκληματικότητα και ούτω καθεξής. Σε ότι αφορά το δεύτερο, οφείλουμε όλοι μας να σκύψουμε με προσοχή πάνω σε αυτά που πρέπει να κάνει η ελληνική Πολιτεία και ενωμένοι να στηρίξουμε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη στις μεταρρυθμίσεις που προσπαθεί να κάνει και στις πολιτικές που προσπαθεί να ασκήσει. Το πρώτο που είναι πολύ δυσκολότερο-γιατί είναι της δικής μας πόρτας-έχει να κάνει με πάρα πολλούς παράγοντες και επισημαίνω δύο από αυτούς: πρώτα απ’ όλα την εκπαίδευση και δεύτερον, την αντιμετώπιση όλων των πτυχών της σχολικής βίας και του bullying, που έχει να κάνει όμως με την επιστήμη της ψυχολογίας σε δύο κατευθύνσεις και είναι και πολύ σύνθετο (…)».

Για το ζήτημα της αναγνώρισης του όρου «γυναικοκτονία»

Ερωτηθείς εν συνεχεία, για το ζήτημα της αναγνώρισης του όρου «γυναικοκτονία», όχι με την κοινωνική του έννοια αλλά με τη νομική, ο Πρόεδρος του κόμματος «Δημοκράτες», υπογράμμισε «έχω προτείνει στη Βουλή και έχω στηρίξει στη Βουλή προτάσεις καθιέρωσης του αδικήματος της γυναικοκτονίας. Η πρόταση είχε γίνει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Την είχα στηρίξει ως Βουλευτής μεμονωμένος. Το προτείνω διαρκώς και δεν ικανοποιούμε με την απάντηση «Μα υπάρχει το έγκλημα της ανθρωποκτονίας;». Η γυναικοκτονία μπορεί να έχει άλλη νομική αντιμετώπιση κατά τη φάση της προδικασίας πριν πάει η υπόθεση στο ακροατήριο και οπωσδήποτε και κυρίως με τη φάση της έκτισης της ποινής. Όταν λέμε ισόβια σε όλα τα συστήματα του κόσμου και στην Ελλάδα δεν εννοούμε ισόβια. Τα ισόβια στην Ελλάδα είναι 18 χρόνια υπό προϋποθέσεις. Σε άλλες χώρες ας πούμε είναι 15, 16, 14. Όταν λοιπόν έχεις γυναικοκτονία θα είναι τα ισόβια, ισόβια. Με άλλα λόγια, όλη τη ζωή σου να περάσεις εκεί και από εκεί θα φύγεις για το νεκροταφείο. Να μείνεις μέσα για πάντα. Αυτό είναι ένα μέτρο που μπορεί να επιβληθεί και δεν επιβάλλεται. Κα αυτό πρέπει να το κάνει αμέσως η ελληνική Βουλή. Έχει να δώσει ωφελήματα, έχει να ωφελήσει αυτή η συγκεκριμένη νομοθετική πρόβλεψη. Εγώ τι να σας πω; Το υποστηρίζω αυτό με όλη μου τη δύναμη».

Για τα κοινά ευρήματα των δημοσκοπήσεων σύμφωνα με τα οποία: 1 στους 2 θα πάνε στη κάλπη με τη λογική της διαμαρτυρίας

Αναφορικά τέλος, από τα παραπάνω ευρήματα των δημοσκοπήσεων που προκύπτουν μέχρι τώρα και ότι αν αυτό που προσδοκάει από αυτούς που απευθύνεται, οι οποίοι επί της ουσίας είναι οι άνθρωποι του κέντρου που είναι δυσαρεστημένοι κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία και δευτερευόντως από το ΠΑΣΟΚ και αν η διαμαρτυρία λοιπόν, υπάρχει μες τη δυσαρέσκεια, ο κ. Ανδρέας Λοβέρδος είπε «100% υπάρχει διαμαρτυρία και δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση των 5 ετών σε πάρα πολλά επίπεδα. Στο θέμα του bullying, της γυναικοκτονίας, στα θέματα της ακρίβειας και για να πάμε τώρα στα κυρίως πολιτικά θέματα, όπως στο θέμα της υγείας, όπου υπάρχει μια διαμαρτυρία για την πενταετή διακυβέρνηση. Και από την άλλη πλευρά, η αντιπολίτευση των κραυγών, των θυμωμένων ανθρώπων που δεν δίνουν τίποτα καινούργιο, ό,τι και αν πει η κυβέρνηση, θα πουν όχι και αυτοί, χάνοντας το παιχνίδι της λογικής που το παιχνίδι της λογικής όμως, θέλουμε να είναι των δικών μας ανθρώπων το πλεονέκτημα και το προτέρημα. Το παιχνίδι της λογικής πρέπει να είναι το κυρίως παιχνίδι της κοινής λογικής, της καθημερινής ανθρώπινης λογικής. Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε (…). Κανένα κίνδυνο αποσταθεροποίησης δεν έχουμε γιατί έχουμε ευρωπαϊκές εκλογές. Μάλιστα, επισημαίνω για πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική ιστορία, μην πω στη μεταπολεμική ιστορία-πλην δύο ετών, το 1956-έχουμε κυβέρνηση χωρίς αντιπολίτευση. Έχουμε δηλαδή, εφτά κόμματα αντιπολίτευσης και κανένα από αυτά δεν έχει κυβερνητική προοπτική. Άρα λοιπόν, έχουμε στην ουσία έναν παίκτη. Εμείς αυτό το κενό θέλουμε να καλύψουμε. Θα μας επιτρέψει λοιπόν, ο πολίτης να εκτελέσουμε αυτό το έργο; Απευθυνόμαστε σε αυτόν τον πολίτη και ζητάμε την ψήφο του. Ζητάμε την ψήφο του για να ενώσουμε. Όχι πια ψήφο σε αυτούς που διχάζουν».