Λίβανος: Οι μαζικοί εκτοπισμοί αναζωπυρώνουν το φάντασμα των εθνοτικών διαμαχών

Όταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ σε μουσουλμανικά χωριά στο νότιο Λίβανο, η Μαρτζαγιούν, μια πόλη της περιοχής με χριστιανική πλειοψηφία, άνοιξε τα σχολεία της και μια εκκλησία για να στεγάσει δεκάδες ανθρώπους που έφευγαν από τα σπίτια τους στα γειτονικά χωριά.

Ορισμένοι κάτοικοι ανησυχούσαν ότι ανάμεσα σε αυτούς που αναζητούσαν καταφύγιο θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται και άτομα που συνδέονται με τη Χεζμπολάχ, όμως τελικά επικράτησαν τα τοπικά έθιμα καλής γειτονίας, καθώς ήξεραν ότι όσοι έφευγαν εξαιτίας της ισραηλινής επίθεσης δεν είχαν πού να πάνε.

Η Μαρτζαγιούν δεν είχε βρεθεί αρχικά στο στόχαστρο των επιθέσεων του Ισραήλ, όμως σύντομα οι κάτοικοι ένιωσαν ότι ο πόλεμος έφτασε στην περιοχή τους.

Πριν από 10 ημέρες, δύο ντόπιοι σκοτώθηκαν στα περίχωρα της Μαρτζαγιούν από επιδρομές ισραηλινών μη επανδρωμένων αεροσκαφών που είχαν σαν στόχο έναν σιίτη άνδρα που επέβαινε σε μηχανάκι.

Σε ένα άλλο περιστατικό, ένας εκτοπισμένος άρχισε να πυροβολεί στον αέρα και να απειλεί κόσμο όταν του ζητήθηκε να μετακομίσει σε άλλη τοποθεσία.

Γρήγορα, το φιλόξενο πνεύμα που επικρατούσε στη Μαρτζαγιούν εξανεμίστηκε και πολλοί εκτοπισμένοι εκδιώχθηκαν από τον οικισμό. Το ίδιο κλίμα επικρατεί και σε πολλές άλλες πόλεις που υποχρεώθηκαν να αντιμετωπίσουν τις ίδιες ή παρόμοιες καταστάσεις.

Ο πληθυσμός του Λιβάνου είναι ένα μωσαϊκό περισσότερων από δώδεκα θρησκευτικών δογμάτων, που κατά μεγάλο μέρος υποδαύλισαν την αγριότητα του βάναυσου εμφυλίου πολέμου από το 1975 έως το 1990 και άφησε πίσω του περίπου 150.000 νεκρούς και μια κατεστραμμένη χώρα.

Η επίθεση του Ισραήλ σε περιοχές του Λιβάνου με σιιτική πλειοψηφία έχει εκτοπίσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε σουνιτικές και χριστιανικές περιοχές, διακινδυνεύοντας την πρόκληση θρησκευτικών εντάσεων και την αποσταθεροποίηση της χώρας.

Ο φόβος και η αντιπάθεια τροφοδοτούνται συνεχώς από τις επανειλημμένες ισραηλινές επιθέσεις σε κτίρια που στεγάζουν σιιτικές οικογένειες που έχουν διαφύγει, προκαλώντας ανησυχίες στους ντόπιους ότι η φιλοξενία των εκτοπισμένων μπορεί να τους μετατρέψει σε στόχο.

Την ίδια ώρα, η διαχείριση των εκατοντάδων χιλιάδων εκτοπισμένων αποτελεί επίσης πρόκληση και για τη Χεζμπολάχ, η οποία εδώ και καιρό διατείνεται ότι καλύπτει τις ανάγκες της σιιτικής κοινότητάς, όμως τώρα καλείται να αντιμετωπίσει σφοδρά κλιμακούμενες ανάγκες, χωρίς πόρους από ένα σχεδόν χρεοκοπημένο κράτος.

Πηγή: Reuters