Έφυγε από τη ζωή η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ρένα Φατσέα

Έφυγε από τη ζωή η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ρένα Φατσέα, ένα από τα βασικά στελέχη του Τμήματος από την ίδρυσή του, το 2001.

Σε ανακοίνωσή τους το εργαστηριακό, το διοικητικό, το ερευνητικό, το διδακτικό προσωπικό του Τμήματος των Αρχιτεκτόνων Μηχανικών εκφράζουν τη βαθιά οδύνη τους για την απώλεια της ιδιαίτερα αγαπητής συναδέλφου τους.

Όπως αναφέρουν η Ειρήνη (Ρένα) Φατσέα υπήρξε ένα από τα βασικά στελέχη του ΤΑΜ ήδη από το τρίτο έτος λειτουργίας του (2001). Η συμβολή της στη συγκρότηση του ιδιαίτερου χαρακτήρα του Τμήματος υπήρξε αφάνταστα σημαντική εφόσον διαμόρφωσε τον τρόπο διδασκαλίας του πεδίου της Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής μέσα από την ευρεία κατανόησή του στο πλαίσιο των πολιτισμικών μετασχηματισμών.

Η διδασκαλία της μέσα από επιτόπιες εκδρομές και σχεδιαστικές πρακτικές εγγύτητας με το ιστορικό αρχιτεκτονικό περιβάλλον έπλασε με διαφορετικό τρόπο την επιστημολογική σύνδεση παρόντος παρελθόντος της Αρχιτεκτονικής.

Η αφοσίωση της Ρένας Φατσέα στο διδακτικό της έργο, η σοβαρότητα και η φροντίδα με την οποία προσέγγιζε τα μαθήματα αλλά και η οξυδέρκεια της σε κρίσεις διδακτικών και ερευνητικών έργων, σε διαδικασίες αξιολόγησης νέων συναδέλφων/ισσων σε θέσεις ιστορίας και θεωρίας αρχιτεκτονικής αποτελούν υπόδειγμα και κληρονομιά για τον πανεπιστημιακό χώρο στην Ελλάδα και τις σπουδές αρχιτεκτονικής.

Η Ρένα Φατσέα ήταν αρχιτέκτονας – μηχανικός με ειδίκευση στην Ιστορία & Θεωρία της Αρχιτεκτονικής (PhD), κάτοχος διπλώματος Αρχιτεκτονικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μεταπτυχιακού τίτλου (Master of Architecture) από το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα (ΗΠΑ).

Οι διδακτορικές της σπουδές τόσο στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Γεωργίας (GeorgiaTech) όσο και στο αντίστοιχο της Μασσαχουσέτης (MIT) έδωσαν μια σαφή ιστοριογραφική κατεύθυνση στην έρευνά της, η οποία έκτοτε επικεντρώθηκε στις διαπολιτισμικές ανταλλαγές μεταξύ Ελλάδας και Ευρώπης μέσω της αρχιτεκτονικής, κυρίως κατά τους νεώτερους χρόνους.

Η διδακτορική της διατριβή (MIT, 2000) με τίτλο «Μνημειακότητα και οι σκιές της: Μια αναζήτηση νεοελληνικού αρχιτεκτονικού λόγου στην Αθήνα του 19ου αιώνα (1834-1862)» πραγματεύεται το ζήτημα της αργοπορημένης ανάπτυξης αρχιτεκτονικού λόγου στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος ως αποτέλεσμα της αντίστοιχα αργοπορημένης συγκρότησης της αρχιτεκτονικής ως αυτόνομης επιστημονικής πειθαρχίας στο πλαίσιο αυτό.

Δίδαξε σε αρχιτεκτονικές σχολές τόσο στις ΗΠΑ για 7 χρόνια ως επισκέπτρια καθηγήτρια (MIT, Suffolk U., Roger Williams U., NorthCarolinaState U.) όσο και στην Ελλάδα ως επίκουρος καθηγήτρια από το 2001 έως σήμερα, και συγκεκριμένα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και κατά το διάστημα 2009-2018 στην αντίστοιχη σχολή του ΕΜΠ.

Το δημοσιευμένο έργο της περιλαμβάνει επιστημονικά άρθρα σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων, καθώς επίσης επιμέλειες βιβλίων και μεταφράσεις πάνω σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων της ιστορίας και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες διεθνείς επιστημονικές εκδηλώσεις πάνω στο ίδιο αντικείμενο, κατά το πλείστον κατόπιν διαγωνιστικής επιλογής