ΟΗΕ: Η «απελπιστική» κατάσταση στο Σουδάν είναι σχεδόν «αόρατη» για τη διεθνή κοινότητα
«Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τον σουδανικό λαό;» ήταν το ερώτημα που έθεσε χθες Κυριακή ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε στο Γαλλικό Πρακτορείο, περιγράφοντας την «απελπιστική» αλλά παρ’ όλ’ αυτά «αόρατη» κρίση που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι, εσωτερικά εκτοπισμένοι και πρόσφυγες, πολλοί από τους οποίους προσπαθούν πλέον να φθάσουν όσο πιο μακριά μπορούν από την εμπόλεμη αφρικανική χώρα.
Αφότου ξέσπασε πόλεμος ανάμεσα σε δυο στρατηγούς την άνοιξη του 2023, «πάνω από 10 εκατομμύρια άνθρωποι διώχτηκαν από τα σπίτια τους» και δύο εκατομμύρια και πλέον εξ αυτών έφυγαν από την πατρίδα τους, θύμισε ο Φιλίπο Γκράντι.
Αυτό που είναι «ανησυχητικό» είναι πως «κόσμος αρχίζει να φεύγει πέρα από τις γειτονικές χώρες, προσπαθεί να βρει βοήθεια πιο μακριά».
«Για παράδειγμα, είδαμε μεγάλη αύξηση των προσφύγων που έφθασαν στην Ουγκάντα», εξήγησε, κάνοντας λόγο για 40.000 ανθρώπους που πήγαν στη χώρα αυτή, με την οποία δεν γειτονεύει η πατρίδα τους, μέσω του Νότιου Σουδάν, που επίσης βρίσκεται σε κρίση. Και πιθανόν θα «πάνε πιο μακριά».
«Πάνω από 100.000 Σουδανοί» έχουν φθάσει στη Λιβύη — και «δυστυχώς, εξαιτίας της παρουσίας κυκλωμάτων διακινητών και της εγγύτητας με την Ευρώπη, πολλοί από αυτούς προσπάθησαν ήδη να επιβιβαστούν σε βάρκες για να φθάσουν στην Ιταλία ή άλλες ευρωπαϊκές χώρες».
«Προειδοποιούσαμε τους Ευρωπαίους», για καιρό, τόνισε. Αν η ανθρωπιστική βοήθεια που φθάνει στο Σουδάν παραμείνει ανεπαρκής, οι Σουδανοί θα συνεχίσουν να φεύγουν και αναπόφευκτα θα προσπαθήσουν να καταφύγουν και στη Γηραιά Ήπειρο, εξήγησε.
«Δυστυχώς, η κρίση αυτή έχει αρχίσει να πλήττει όλη την περιοχή, κατά τρόπο πάρα πολύ επικίνδυνο».
Το Τσαντ, το Νότιο Σουδάν, η Αιθιοπία και η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία έχουν ήδη υποδεχθεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, όπως και η Αίγυπτος, στην οποία βρίσκονταν εξάλλου πολλοί σουδανοί μετανάστες.
«Η μαζική έλευση προσφύγων από μια ασταθή χώρα όπως το Σουδάν τρόμαξε την αιγυπτιακή κυβέρνηση», η οποία προχώρησε στην επιβολή περιορισμών, τόνισε ο Ύπατος Αρμοστής, συμπληρώνοντας ότι παρά τις εκκλήσεις να χαλαρώσουν, ορισμένοι παραμένουν σε ισχύ.
Στον πόλεμο αναμετρώνται από τη 15η Απριλίου 2023 οι σουδανικές ένοπλες δυνάμεις, υπό τον στρατηγό Άμπντελ Φάταχ αλ Μπουρχάν, με τους παραστρατιωτικούς των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (ΔΤΥ), υπό το μέχρι τότε δεξί του χέρι, τον στρατηγό Μοχάμεντ Χαμντάν Ντάγκλο.
Ο πόλεμος έχει στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ 26 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ακραία επισιτιστική ανασφάλεια κι έχει ενσκήψει λιμός στον καταυλισμό εκτοπισμένων Ζαμζάμ του Νταρφούρ, κοντά στην πόλη Ελ Φάσερ, εναντίον της οποίας οι ΔΤΥ εξαπέλυσαν την περασμένη εβδομάδα επίθεση «μεγάλης κλίμακας», έπειτα από μήνες πολιορκίας.
Υπάρχουν «λιγοστές» και αποσπασματικές πληροφορίες «για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό» του Σουδάν, σημείωσε ο κ. Γκράντι.
Όμως «γνωρίζουμε πως υπάρχουν κάποιες τάσεις», ιδίως το γεγονός ότι τοπικές πολιτοφυλακές, οι οποίες έχουν συμμαχήσει με τη μια ή την άλλη πλευρά, όπως και «οι ίδιες οι ΔΤΥ» βάζουν «στο στόχαστρο» αμάχους ή εντείνουν «την πίεση» σ’ αυτούς.
Ειδικοί του ΟΗΕ εκτιμούν ότι επιθέσεις των ΔΤΥ, που έχουν συμμαχήσει με αραβικές πολιτοφυλακές, σκότωσαν από 10.000 ως 15.000 ανθρώπους το 2023 μόνο στην πόλη Ελ Τζενέινα, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Δυτικού Νταρφούρ.
Και δυστυχώς «αυτή η σοβαρή κρίση, κρίση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κρίση ανθρωπιστική, είναι σε μεγάλο βαθμό αόρατη» σ’ έναν κόσμο όπου η μια κρίση διώχνει την άλλη από το επίκεντρο της προσοχής, όπως συνέβη με την Ουκρανία και με τη Γάζα, διαπίστωσε ο Ύπατος Αρμοστής.
Ακόμη και προτού ξεσπάσει ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας, η ένοπλη σύρραξη στο Σουδάν ήταν «περιθωριοποιημένη» παρ’ όλες τις τεράστιες συνέπειές της, επισήμανε, καταγγέλλοντας την «τρομακτική και σοκαριστική έλλειψη ενδιαφέροντος» για τις κρίσεις στην Αφρική, από το Σαχέλ ως τη ΛΔ Κονγκό.
Ποιο λοιπόν «είναι το μέλλον για μια χώρα όπως το Σουδάν, που έχει ρημαχτεί από τον πόλεμο, ακόμη κι αν έλθει η ειρήνη;», διερωτήθηκε. Η μεσαία τάξη, που αποτελούσε ενοποιητικό παράγοντα για δεκαετίες ταραχών και πολέμων, έχει πια «καταστραφεί». Ξέρει πως «τελείωσε, έχασε τη δουλειά της, το σπίτι της καταστράφηκε. Πολλοί συγγενείς σκοτώθηκαν. Είναι φρικτό».
