Γ. Χατζημαρκάκης: Το υδρογόνο είναι καταλύτης για την πράσινη μετάβαση

Για το υδρογόνο ως πηγή ενέργειας μίλησε ο κύριος Γιώργος Χατζημαρκάκης, ο οποίος είναι διευθύνων σύμβουλος της Siemens Europe και γνώστης του θέματος, στην εκπομπή «UPDATE» του ΕΡΤNews και το δημοσιογράφο Τάκη Σαράντη.

Βρισκόμαστε στην εποχή της πράσινης μετάβασης και στο μυαλό των περισσότερων είναι ο αέρας και τον ήλιος, τι γίνεται με το υδρογόνο;

«Ο αέρας και ο ήλιος είναι φανταστικά φαινόμενα τα οποία μας φέρνουν καθαρή ενέργεια, μας φέρνουν ένα μέλλον καθαρό και ωραίο, απλώς έχουν ένα πρόβλημα, δεν είναι πάντα παρόντες όταν τους χρειαζόμαστε.

Καμιά φορά έχουμε παραπάνω φωτοβολταϊκή ενέργεια απ’ ό, τι χρειαζόμαστε στις περιόδους αιχμής, καμιά φορά δεν έχουμε τη νύχτα και εδώ χρειάζεται το δίκτυο, που είναι πάρα πολύ ευαίσθητο το ηλεκτρικό δίκτυο, σταθεροποίηση.

Αυτή ακριβώς η σταθεροποίηση προέρχεται από μόρια, από καθαρά μόρια και το υδρογόνο είναι ακριβώς αυτό το πράγμα» εξηγεί ο κ. Χατζημαρκάκης.

Το παράδειγμα της Γερμανίας

Το υδρογόνο είναι ένας καταλύτης για την πράσινη μετάβαση «μας φέρνει η Γερμανία αυτό το παράδειγμα, η οποία έχει τώρα μεγάλη εμπειρία στις ανανεώσιμες πηγές.

Βλέπουμε ότι τα τελευταία 20 χρόνια, όταν η Γερμανία άρχισε να βάζει το θέμα των ανανεώσιμων στο ενεργειακό σύστημα, ανέβηκε η ποσότητα του καθαρού ρεύματος στο 40%, πάρα πολύ για μια βιομηχανική χώρα.

Το κόστος όμως για να μανατζάρεις, για να σταθεροποιήσεις το δίκτυο είναι τεράστιο.

Μόνο το 2023 ο προϋπολογισμός δεν προέβλεπε τα 11 δισεκατομμύρια ευρώ, παραπάνω από ό, τι περίμεναν οι Γερμανοί, για να σταθεροποιήσουν το δίκτυο. Αυτό είναι ένα πράγμα το οποίο είναι εύκολο με το υδρογόνο.

Το υδρογόνο σπάει το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο. Η ενέργεια αποθηκεύεται στο υδρογόνο, το οποίο μπορεί να αποθηκεύσει αυτή την ενέργεια που τη χρειαζόμαστε τη νύχτα», τονίζει ο κ. Χατζημαρκάκης.

Σχετικά με το κατά πόσο εύκολο θα είναι να η μετάβαση στην εποχή του υδρογόνου και το πόσο θα κόστιζε κάτι τέτοιο ο κ. Χατζημαρκάκης σημειώνει: « Θα σας πω ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα κόστους, το οποίο μας δείχνει τη μεγάλη διαφορά.

Είπαμε ότι η Γερμανία έχει 40% ήδη ανανεώσιμες πηγές για το ρεύμα, αν πηγαίναμε τη Γερμανία στα 100% θα είχαμε ένα κόστος για το δίκτυο 320 δισ. ευρώ, μεγάλο κόστος.

Το ίδιο κόστος για τους αγωγούς υδρογόνου είναι στα 20 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή διαφορά 300 δισ. ευρώ.

Άρα αυτό που λέμε εμείς είναι ναι, είναι πολύπλοκο ένα σύστημα με ΑΠΕ, απλώς το κόστος χαμηλώνει όταν έχεις δύο υποδομές και χαμηλώνεις το ρίσκο αν συμβεί κάτι στο ρεύμα.

Το κόστος είναι πολύ πιο χαμηλό, δύο υποδομές κοστίζουν λιγότερα από μία που δεν αντέχει τις ώρες αιχμής, ειδικά στην Ελλάδα».

Το υδρογόνο στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα είμαστε δυστυχώς στην αρχή. Υπάρχουν κάποια πρότζεκτ, ειδικά στη Δυτική Μακεδονία, όπου η περιφέρεια αυτή ανακάλυψε πολύ νωρίς τα περιθώρια. Απλώς η Ελλάδα δεν έχει στρατηγική υδρογόνου όπως οι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και η Ευρωπαϊκή Ένωση η ίδια.

Είμαι εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπου μιλάμε με τον πολιτικό χώρο αλλά και με τον βιομηχανικό χώρο, για να γίνει αυτό το πράγμα. Ο κύριος Σκυλακάκης είναι ο υπουργός μας εδώ, ο συνάδελφος από τη Γερμανία, λέγεται Χάμπεκ, θα ιδωθούμε με τους δύο και θα συζητήσουμε αυτό το θέμα.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τους άλλους; Τι μπορούμε να τους μάθουμε εμείς;

Γιατί και η Ελλάδα έχει καλά παραδείγματα να αναδείξει. Πάντως ήρθε η ώρα να αποφασίσει η Ελλάδα για μια στρατηγική υδρογόνου πολύ γρήγορα και ειδικά με την πρόεδρο της επιτροπής, την κυρία Φον ντερ Λάιεν, η οποία πιστεύει στο υδρογόνο».

Πηγή: ertnews.gr