Γαλλική ακροδεξιά: Από παρίες της πολιτικής σκηνής, στα πρόθυρα της εξουσίας

Μετά από δεκαετίες στο περιθώριο ουσιαστικά της γαλλικής πολιτικής σκηνής, η Άκρα Δεξιά μοιάζει να έχει την ευκαιρία να σχηματίσει εθνική κυβέρνηση μετά από τις βουλευτικές εκλογές στη χώρα που θα ολοκληρωθούν με το δεύτερο γύρο την ερχόμενη Κυριακή 7 Ιουλίου.

Το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters ετοίμασε ένα χρονολόγιο της ανόδου της ακροδεξιάς στη Γαλλία, η οποία, για περισσότερο από μισό αιώνα, κυριαρχείται από την οικογένεια Λεπέν:

1972

Μετά από θητεία σε Ινδικίνα, Σουέζ και Αλγερία, ο πρώην στρατιώτης της Λεγεώνας των Ξένων Ζαν-Μαρί Λεπέν ιδρύει το Εθνικό Μέτωπο, ένα περιθωριακό ακροδεξιό κόμμα που αποτελείται από βετεράνους του πολέμου της Αλγερίας και μέλη του φιλογερμανικού καθεστώτος του Βισύ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

1974

Ο Λεπέν συμμετέχει στις προεδρικές εκλογές, όμως συγκεντρώνει λιγότερο από το 1% των ψήφων. Δύο χρόνια αργότερα, το σπίτι του στο Παρίσι δέχεται βομβιστική επίθεση, χωρίς ποτέ να εντοπιστεί ο ένοχος.

1981

Παρά τις προσπάθειες, ο Λεπέν δεν μπορεί να εξασφαλίσει αρκετούς υποστηρικτές ώστε να είναι υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές, τις οποίες κέρδισε ο σοσιαλιστής Φρανσουά Μιτεράν. Τα επόμενα χρόνια, το Εθνικό Μέτωπο αρχίζει να προσελκύει σταδιακά μερίδα ψηφοφόρων.

1986

Το κόμμα του Λεπέν κερδίζει τις πρώτες του έδρες στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση.

1987

Ο Ζαν-Μαρί Λεπέν επιδίδεται διαρκώς σε ρατσιστικά και απαξιωτικά σχόλια για μετανάστες και ομοφυλόφιλους άνδρες με AIDS, πυροδοτώντας από τη μία πλευρά οργή για τις συκοφαντίες που συχνά εξαπολύει, όμως από την άλλη κερδίζει την υποστήριξη ενός μέρους του εκλογικού σώματος.

1988

Το Εθνικό Μέτωπο συγκεντρώνει το 14,4% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων στις προεδρικές εκλογές και το επόμενο έτος κερδίζει περισσότερο από το 10% των ψήφων στις ευρωεκλογές. Πλέον είναι η εποχή που στοχοποιεί ανοιχτά το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους μετανάστες για πολλά από τα προβλήματα της χώρας.

1995

Στις δημοτικές εκλογές, το Εθνικό Μέτωπο κατορθώνει να επιβληθεί σε τρεις δήμους της Νότιας Γαλλίας, στην Τουλόν, το Ορανζ και το Μαρινιάν, υπογραμμίζοντας την αυξανόμενη επιρροή του.

2002

Ο Λεπέν διεκδικεί για μια ακόμη φορά την προεδρία και κερδίζει το 16,86% των ψήφων, μια επίδοση ικανή να τον φέρει στη δεύτερη θέση και να πάει σε δεύτερο γύρο προεδρικών εκλογών απέναντι στον Ζακ Σιράκ. Η δυναμική άνοδος της ακροδεξιάς προκαλεί σοκ στη γαλλική κοινωνία, με αποτέλεσμα τη συμμαχία δεξιών και αριστερών πολιτικών ώστε να εμποδίσουν το θρίαμβο του Εθνικού Μετώπου στο δεύτερο γύρο. Τελικά, ο Σιράκ κατορθώνει να συγκεντρώσει πάνω από το 80% των ψήφων.

2008

Δικαστήριο επιβάλλει στον Λεπέν ποινή φυλάκισης τριών μηνών με αναστολή και πρόστιμο 10.000 ευρώ επειδή είπε ότι η ναζιστική κατοχή της Γαλλίας δεν ήταν «ιδιαίτερα απάνθρωπη».

2011

Η Μαρίν Λεπέν, κόρη του Ζαν-Μαρί, αναλαμβάνει τα ηνία του Εθνικού Μετώπου μετά από μια περίοδο κατά την οποία το κόμμα είχε κακές επιδόσεις στις δημοσκοπήσεις και αντιμετώπιζε αυξημένες οικονομικές πιέσεις.

2012

Η Μαρίν θέτει για πρώτη φορά υποψηφιότητα για την προεδρία, χωρίς επιτυχία.

2014

Το Εθνικό Μέτωπο επανακάμπτει σημαντικά από εκλογική σκοπιά, αφού στις δημοτικές εκλογές έθεσε υπό τον έλεγχο του 11 δήμους, ενώ κατέλαβε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές.

2015

Αναστέλλεται η ιδιότητα του μέλους του κόμματος για τον Ζαν-Μαρί Λεπέν, αφού χαρακτήρισε το Ολοκαύτωμα ως «λεπτομέρεια» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Προς το τέλος του έτους, παραμένοντας αδιάλλακτος στη στάση του, διαγράφεται οριστικά από την κόρη του και εκδιώκεται από το κόμμα.

2017

Νέα υποψηφιότητα της Μαρίν Λεπέν για την προεδρία, χάνοντας αυτή τη φορά από τον Εμανουέλ Μακρόν. Ακολουθεί μια πολυεπίπεδη εκστρατεία άμβλυνσης της ακραίας εικόνας του κόμματος προσπαθώντας να γίνει πιο ευχάριστο σε ένα ευρύτερο εκλογικό σώμα και επιδιώκοντας να το απομακρύνει από το ρατσιστικό και αντισημιτικό παρελθόν του. Συστηματικά, οι βουλευτές του κόμματος αποκτούν μια πιο επαγγελματική όψη, χωρίς ακραίες τοποθετήσεις στα μέσα ενημέρωσης και στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης. Το 2018, το όνομα του κόμματος αλλάζει σε Εθνική Συσπείρωση (Rassemblement National).

2022

Ο 28χρονος προστατευόμενος της Μαρίν Λεπέν, Ζορντάν Μπαρντελά, επιλέγεται ως νέος πρόεδρος του κόμματος.

Ιούνιος 2024

Ο Μπαρντελά ηγείται του κόμματος στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου ο σχηματισμός του Εμανουέλ Μακρόν γνώρισε συντριπτική ήττα, αναγκάζοντας τον Γάλλο πρόεδρο να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Ο νεαρός Μπαρντελά είναι ο υποψήφιος πρωθυπουργός για την Εθνική Συσπείρωση.

Πηγή: Reuters