Νέα σειρά βιβλίων «Χορογραφές» από τις εκδόσεις Δίσιγμα

 Νέα σειρά βιβλίων «Χορογραφές» από τις εκδόσεις Δίσιγμα

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Δίσιγμα η νέα σειρά βιβλίων με τίτλο «Χορογραφές» καλύπτοντας θέματα γύρω από τις σπουδές χορού.

Την διεύθυνση της σειράς έχει αναλάβει ο Παπακώστας Χρήστος, Αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.

Βασικός στόχος της σειράς είναι να καλύψει το μεγάλο κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία σχετικά με τον χορό. Η σειρά «Χορογραφές» εξετάζει τον χορό ως μια δυναμική πολιτισμική μορφή και ως μια πολυδιάστατη τέχνη, η οποία είναι σε άμεση διαλεκτική με τα ιστορικά, πολιτισμικά συγκείμενα και δεν αποτελεί, απλά, μια αντανάκλαση των κοινωνικών δομών. Είναι προϊόν και διαδικασία, ταυτόχρονα. Ουσιαστικά, πρόκειται ένα διεπιστημονικό σταυροδρόμι, όπου συναντώνται διάφορες ανθρωπιστικές/κοινωνικές επιστήμες (λαογραφία, ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, παιδαγωγική, ιστορία), αλλά και οι θετικές/βιολογικές.

Παράλληλα, η σειρά ευελπιστεί να παρακινήσει και νέους υποψήφιους συγγραφείς να συμμετέχουν στον εμπλουτισμό της, τοποθετώντας το σώμα, την κίνηση και τον χορό στο κέντρο του ενδιαφέροντος και συμβάλλοντας στην διάδοσή της.

Τα πρώτα βιβλία που έχουν κυκλοφορήσει από την σειρά είναι:

Χορός και Ευεξία

  • The Oxford Handbook Dance and Wellbeing (τίτλος πρωτοτύπου)
  • Επιμέλεια αγγλικής έκδοσης: Vicky Karkou, Sue Oliver, Sophia Lycouris
  • Επιστημονική επιμέλεια ελληνικής έκδοσης: Χρήστος Παπακώστας
  • Μετάφραση: Χριστίνα Βαρλάμη, Άρτεμις Τρίκκα
  • Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση: Ζωή Μάργαρη, Κατερίνα Βασιλάκη, Φίλιππος Φιλίππου, Χρήστος
  • Παπακώστας
  • Πρόλογοι στην αγγλική έκδοση: Raymond Macdonald, Sharon Chaiklin

Τα τελευταία χρόνια, η αύξηση των ακαδημαϊκών μελετών σε σχέση με τον χορό και την ευεξία έχει οδηγήσει σε έναν νέο τρόπο θεώρησης των πραγμάτων που τοποθετεί το σώμα, την κίνηση και τον χορό στο κέντρο του ενδιαφέροντος, δίνοντας παράλληλα νέα έμφαση στη σημασία της ευεξίας. Το βιβλίο Χορός και ευεξία εξετάζει τον χορό και τις σχετικές κινητικές πρακτικές υπό το πρίσμα της νευροεπιστήμης και της υγείας, της κοινότητας, της εκπαίδευσης, της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας, για να συμβάλει τελικά στην κατανόηση της ευεξίας, να προσφέρει νέες γνώσεις για τις υπάρχουσες πρακτικές και να δημιουργήσει έναν χώρο που να προσφέρεται για επαρκή ανταλλαγή ιδεών. Τα ερευνητικά στοιχεία που παρουσιάζει το συγκεκριμένο βιβλίο περιλαμβάνουν ποσοτική, ποιοτική και βασισμένη στις τέχνες έρευνα, καλύπτοντας ποικίλες συζητήσεις, μεθοδολογίες και προοπτικές που συμβάλλουν στη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης εικόνας επί του θέματος. Σε όλα τα ευρείας θεματολογίας κεφάλαια του βιβλίου, οι αντικειμενικές παρατηρήσεις, οι εμπειρίες και οι καλλιτεχνικές εξερευνήσεις των ατόμων που ασχολούνται με τον χορό αλληλεπιδρούν και αποτυπώνονται παράλληλα με τα ακαδημαϊκής φύσης κεφάλαια, για να δημιουργήσουν μια ισάξια και αποτελεσματική ανταλλαγή ιδεών.

Είπαν για το βιβλίο

«Μια ιδιαιτέρως πλούσια πηγή για τους μελετητές και το ευρύ κοινό που θέλει να μάθει για την επικοινωνία μυαλού και σώματος, για τους διαφορετικούς τύπους χορευτικής κίνησης, για τη σωματική και ενσώματη μάθηση, την κιναισθησία και την ενσυναίσθηση, αλλά και τις θεραπευτικές δυνατότητες της κίνησης».

Hiie Saumaa, Dance Research Journal

«Η Κάρκου και μία ομάδα συντελεστών προερχόμενων από διαφορετικά επιστημονικά περιβάλλοντα παρουσιάζουν μια περιεκτική έρευνα για τον χορό και την ευεξία… Στους αναγνώστες παρουσιάζεται μια έγκυρη και πλούσια διεπιστημονική ανασκόπηση της σύγχρονης έρευνας και της ακαδημαϊκής διερεύνησης των εννοιών του χορού και της ευεξίας, η οποία ενσωματώνει προοπτικές που πηγάζουν από την ψυχολογία και τη νευροεπιστήμη… Είναι ιδιαίτερα θετικό να εντοπίζει κάνεις σε ένα βιβλίο λεπτομέρειες τέτοιου βεληνεκούς αλλά και ακαδημαϊκές μελέτες… Συνοψίζοντας, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε φοιτητές, καθηγητές και σε επαγγελματίες».

CHOICE

Εθνοχορογραφίες

  • Συγγραφείς: Χρήστος Παπακώστας, Νίκος Πουλάκης, Ζωή Μάργαρη, Ρένα Λουτζάκη, Ιωάννης Μάνος, Βασίλης Δαλκαβούκης, Παρασκευάς Ποτηρόπουλος, Ανδρομάχη Οικονόμου, Ελευθερία Γκαρτζονίκα, Βαρβάρα Κοσμάτου, Κωνσταντίνος Δημόπουλος, Βασιλική Τυροβολά, Μαρία Κουτσούμπα, Σόνια Κοζιού, Μιμήνα Πατεράκη, Πάνας Καράμπαμπας
  • Επιστημονική επιμέλεια: Χρήστος Παπακώστας, Ρένα Λουτζάκη
  • Εισαγωγή: Χρήστος Παπακώστας, Νίκος Πουλάκης
  • Επίμετρο: Ρένα Λουτζάκη

Ο ανά χείρας συλλογικός τόμος περιέχει εθνογραφικές μελέτες, οι οποίες εστιάζουν στη σχέση του χορού με την ταυτότητα, τη μουσική, τον τόπο, το φύλο, τα λαϊκά δρώμενα, τις σκηνικές και άλλες αναπαραστάσεις του, τις επιτελέσεις του στο σύγχρονο πλαίσιο. Τα κεφάλαια περιγράφουν και αναλύουν μελέτες περίπτωσης από την Αττική, τα Γιάννενα, τη Δράμα, τον Έβρο, τη Θεσσαλονίκη, την Καρδίτσα, την Κοζάνη, την Κεφαλλονιά, τη Νάουσα, τις Σέρρες, τα Τρίκαλα και τη Φλώρινα, καθώς και συγκεκριμένων χορευτικών μορφών (πέραν των «παραδοσιακών»), όπως «ο χορός με τα πέπλα» και το industrial goth. Με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, όλα τα κεφάλαια κινούνται πάνω στη συλλογιστική του Geertz , ο οποίος θέλοντας να προσομοιάσει την εθνογραφία με τη χορογραφία βασίζεται σε μια θεμελιώδη έννοια / χορευτικό σχήμα για τον ελληνικό παραδοσιακό χορό: τον κύκλο. Εισάγει και προτείνει τη χρήση της τεχνικής του «ερμηνευτικού κύκλου» (hermeneutic circle), ο οποίος συνιστά μια μέθοδο ανάλυσης, που έχει την τάση να οδηγεί τον εθνογράφο σε μια σπειροειδή κίνηση μεταξύ γενικεύσεων και ειδικών παρατηρήσεων «εξωτερικής» θεώρησης σε συνδυασμό με τις «εκ των έσω» οπτικές. Μια ποιητική–χορευτική αναπαράσταση της στοχοθεσίας αυτών των μελετών θα μπορούσε να είναι ο χορός Καρσιλαμάς. Ένας χορευτικός διάλογος μεταξύ θεωρίας και πράξης, ενσώματης και άλλων μορφών γνώσης, μορφής/περιεχομένου και συμφραζομένων. Δηλαδή, μια διαλεκτική εθνογραφία–χορογραφία, η οποία δεν θα μιλάει «εκ μέρους των άλλων, αλλά για τους άλλους», ούτε θα μελετά, θα χορεύει ή θα αναπαριστά τον πολιτισμό των άλλων, αλλά με τους άλλους. Εντός αυτής της εθνογραφικής–χορογραφικής συνθήκης, ο ερευνητής–χορογράφος έχει τη δυνατότητα να είναι και ο πρωταγωνιστής της εθνογραφίας–χορογραφίας, πάντοτε σε διάλογο με τα υποκείμενα της έρευνάς του. Μεταφορικά, τα δύο αυτά συμβαλλόμενα μέρη και με όρους μιας πλήρους και «ορθής» επιτέλεσης του Καρσιλαμά, δεν θα πρέπει να «χορεύουν» απλά «ο ένας με τον άλλο», αλλά «ο ένας για τον άλλο».

Πηγή: ertnews.gr

Related post