Το κάπνισμα κατά την οδήγηση για 20 λεπτά στο δρόμο προς το σχολείο σημαίνει κατανάλωση 4-5 τσιγάρων για τον ανήλικο

Μαδρίτη (EFE)- Το παθητικό κάπνισμα προκαλεί μεγάλη βλάβη στην υγεία. Το κάπνισμα στο αυτοκίνητο ενώ πηγαίνετε το παιδί σας στο σχολείο σε ένα ταξίδι 20 λεπτών ισοδυναμεί για το παιδί με κατανάλωση από τέσσερα έως πέντε τσιγάρα την ημέρα.

Σε συνέντευξή του στην EFE, την παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καπνίσματος, ο διευθυντής του Συνεργαζόμενου Κέντρου για την Επιτροπή Καπνού του ΠΟΥ, Esteve Fernández, αναφέρθηκε επίσης στις ταράτσες των καφετεριών όπου η έκθεση ενός μη καπνιστή στο κάπνισμα για μισή ώρα ισοδυναμεί με το να έχεις καπνίσει ένα συμβατικό τσιγάρο καπνού.

Αν και το εσωτερικό των αυτοκινήτων και οι βεράντες φιλοξενίας φέρουν το μεγαλύτερο βάρος, τα σπίτια είναι ένα άλλο μέρος όπου επιτυγχάνονται πολύ υψηλές και παρόμοιες συγκεντρώσεις νικοτίνης στο δωμάτιο όπου οι γονείς λένε ότι καπνίζουν και αυτό των παιδιών τους.

Ο Fernández εξηγεί ότι αυτές οι εκτιμήσεις βασίζονται σε υπολογισμούς που πραγματοποιήθηκαν από τη Μονάδα Ελέγχου Καπνού του Καταλανικού Ινστιτούτου Ογκολογίας (ICO) και σε μελέτες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Για το λόγο αυτό, ένας από τους στόχους των ειδικών της αντικαπνιστικής πολιτικής είναι να επιτύχουν σπίτια χωρίς καπνό. «Οι γονείς πιστεύουν ότι το κάπνισμα στην κουζίνα με την πόρτα κλειστή και τον απορροφητήρα ή στο μπαλκόνι, δεν συμβαίνει τίποτα και προστατεύουν τα παιδιά τους, και αυτό δεν είναι αλήθεια», λέει ο ειδικός.

«Έχουμε εντοπίσει ότι οι συγκεντρώσεις νικοτίνης σε όλο το σπίτι είναι οι ίδιες επειδή ο καπνός εξαπλώνεται σε όλο το σπίτι και βρήκαμε επίσης συγκεντρώσεις καρκινογόνων ουσιών στα παιδικά δωμάτια», προσθέτει.

Ωστόσο, οι υψηλότερες συγκεντρώσεις εμφανίζονται στα αυτοκίνητα (μέχρι 100 χιλιοστόγραμμα νικοτίνης ανά κυβικό μέτρο) επειδή η καμπίνα είναι πολύ μικρή, ακόμη και ανοίγοντας τα παράθυρα ή τον κλιματισμό.

Και όταν ανοίγετε τα παράθυρα, ο καπνός συγκεντρώνεται στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, όπου ταξιδεύουν οι ανήλικοι.

Ο Fernández προτρέπει επίσης τη νομοθεσία ώστε να μην καπνίζουν τουλάχιστον τρία μέτρα από στάσεις λεωφορείων, πέντε μέτρα από τις εισόδους σχολείων και νοσοκομείων και σε όλες τις υπαίθριες εκδηλώσεις, είτε συναυλίες είτε αθλητικές, όπου οι νέοι και οι έφηβοι είναι επιμελείς. Η συγκέντρωση νικοτίνης και άλλων καρκινογόνων ουσιών είναι σημαντικά χαμηλότερη.

Και στις υπαίθριες στάσεις λεωφορείων, οι εκθέσεις εξαφανίζονται γρήγορα «και, ευτυχώς, κανείς δεν περνά μια ώρα σε στάση αναπνέοντας τον καπνό που εκπνέει άλλο άτομο, αλλά υπάρχει το πρόβλημα της ορατότητας, το οποίο είναι επίσης σημαντικό για την αντιμετώπιση των νέων γενεών. », επισημαίνει.

Άλλες περιοχές είναι οι υπαίθριες ή ημιυπαίθριες αγορές, οι υπαίθριες αγορές και τα εμπορικά κέντρα, «όπου οι άνθρωποι βλέπουν τον ουρανό και πιστεύουν ότι το κάπνισμα δεν είναι επιβλαβές», σχολιάζει.

Στις εισόδους των μπαρ και των εστιατορίων έχουν εντοπιστεί σημαντικές συγκεντρώσεις (2 και 3 μικρογραμμάρια νικοτίνης ανά κυβικό μέτρο) καπνιστών, αλλά το πρόβλημα δεν είναι για τους εθισμένους αλλά μάλλον ο καπνός περνά μέσα.
Και αυτό συμβαίνει στις εισόδους εργασιακών χώρων, πανεπιστημίων, βιβλιοθηκών και διοικήσεων όπου εργαζόμενοι και φοιτητές βγαίνουν για καπνό. Η συγκέντρωση νικοτίνης είναι ίδια έξω όπως και στα λόμπι.

Στην περίπτωση του κλάδου της φιλοξενίας, όπου οι εργαζόμενοι έχουν πολύ μεγάλες ώρες εργασίας, η έκθεση στην οποία υπόκεινται είναι πολύ υψηλή.

Ο νόμος λέει ότι μια βεράντα αν έχει περισσότερους από δύο τοίχους και στέγη δεν μπορεί να είναι για καπνιστές, αλλά αυτό δεν επιβάλλεται. Το 98% των βεράντες στη Μαδρίτη ή τη Βαρκελώνη δεν συμμορφώνονται με τη νομοθεσία.
Και αφού ο καπνός είναι εγκλωβισμένος, οι σερβιτόροι, που μπαινοβγαίνουν στην ταράτσα, έχουν έκθεση «παρόμοια με αυτή που επιτρεπόταν το κάπνισμα εντός των χώρων, με 3-4 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο. Είναι σαν να καπνίζουν πέντε ή έξι τσιγάρα την ημέρα, όντας μη καπνιστές».

Ο Fernández υποστηρίζει ότι πρέπει να θεσπιστεί εθνική νομοθεσία που να το δηλώνει ξεκάθαρα, παρόλο που υπάρχουν κοινότητες, όπως η Χώρα των Βάσκων, όπου έχουν εγκρίνει έναν περιφερειακό νόμο που απαγορεύει το κάπνισμα σε οποιοδήποτε αθλητικό γήπεδο, ακόμη και στο μπροστινό μέρος, «που για τους Βάσκους είναι τόπος σχεδόν ιερός».
Ωστόσο, αναγνωρίζει ότι η πλειονότητα των κοινοτήτων περιμένει ένα υψηλότερο επίπεδο, αν και έχουν τη δυνατότητα να νομοθετούν πέρα ​​από το κράτος. Αυτό που δεν μπορούν να κάνουν είναι να χαμηλώσουν ένα εθνικό πρότυπο.