ΕΛΣ- «Οδός Φανταστικής» – Πώς 200 μαθητές Δημοτικών σχολείων θα ζωντανέψουν επί σκηνής τον κόσμο της φαντασίας
Το 3ο Κουδούνι Όπερα, το καθιερωμένο πρόγραμμα διακαλλιτεχνικής και παιδαγωγικής δράσης για σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, τη φετινή καλλιτεχνική περίοδο έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη φαντασία και παρουσιάζει με τη συμμετοχή 200 μαθητών επί σκηνής την παράσταση μουσικού θεάτρου Οδός Φανταστικής – ΥΓ: Είσοδος από το πρώτο συρτάρι… Guest star το φάντασμα του Τζάννι Ροντάρι!, σε σύνθεση και μουσική διεύθυνση Σοφίας Καμαγιάννη, λιμπρέτο Αναστασίας Στυλιανίδη και σκηνοθετική επιμέλεια Ελένης Ζαχοπούλου. Η παράσταση θα δοθεί το Σάββατο 1 Ιουνίου 2024 στις 18.30 στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου, τα οποία διανέμονται αποκλειστικά μέσω του ticketservices.gr.
Έχετε σκεφτεί ποτέ τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι σας όταν αρχίζετε να φαντάζεστε; Με αυτήν ακριβώς τη σκέψη ξεκινάει η βόλτα στην Οδό Φανταστικής. Πρόκειται για μια περιπλάνηση που θα αποκαλύψει την καθοριστική συμβολή της φαντασίας και των αξιοθαύμαστων μηχανισμών της στην προσπάθεια του ανθρώπου να ανακαλύψει τον κόσμο, να τον κατανοήσει και να τον αναδιαμορφώσει. Με έμπνευση από το βιβλίο του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα παιδικών βιβλίων Τζάννι Ροντάρι Η γραμματική της φαντασίας, το έργο θέτει ως κεντρικό θεματικό άξονα τη σπουδαιότητα της φαντασίας στην καθημερινή εμπειρία. Βάση κάθε δημιουργικής δραστηριότητας και μέσο συναισθηματικής έκφρασης, αφήνεται απόλυτα ελεύθερη να μας ταξιδέψει σε ένα παράξενο και ευφάνταστο τσίρκο που εμφανίζεται ξαφνικά για να δώσει μια παράσταση… μέσα στο κεφάλι των θεατών, ένα «Τσίρκο Εγκεφάλου»! Τον ρόλο του Λέοντα Πραγματίμωνα ερμηνεύει ο Νίκος Καραγκιαούρης και του Εμπαθούς θεατή η Μαργαρίτα Συγγενιώτου. Συμμετέχει μουσικό σύνολο.
Το 3ο Κουδούνι Όπερα φέτος συμπληρώνει τέσσερα χρόνια εξαιρετικά επιτυχημένης υλοποίησης φιλοδοξώντας να εισαγάγει δασκάλους και μαθητές στην απολαυστική καλλιτεχνική διεργασία της προετοιμασίας και της παρουσίασης ενός σύγχρονου έργου μουσικού θεάτρου μέσα από μια σειρά εργαστηρίων που αξιοποιούν σύγχρονα και καινοτόμα εργαλεία και διαρκούν ένα σχολικό έτος. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος, οι συμμετέχοντες έχουν τη δυνατότητα να εξοικειωθούν και να πειραματιστούν με πρακτικές της όπερας και του μουσικού θεάτρου με στόχο την προαγωγή της εμπειρικής μάθησης, τη μετάδοση γνώσεων και την καλλιέργεια δεξιοτήτων κατάλληλων να ενσωματωθούν στον κορμό της σχολικής διδασκαλίας. Τα σχολεία που συμμετείχαν στο πρόγραμμα από τον Οκτώβριο του 2023 έως και τον Μάιο του 2024 ήταν: 7ο Δημοτικό Σχολείο Ελευσίνας «Αντώνιος Μιχαήλος», 11ο Δημοτικό Σχολείο Ηλιούπολης, 12ο Δημοτικό Σχολείο Γαλατσίου, 13ο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Δημητρίου, 15ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, 31ο Δημοτικό Σχολείο Περιστερίου, 28ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, 38ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, 69ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, Εκπαιδευτήρια «Παιδαγωγική – Birds».
Το ertnews.gr και η Αγγέλα Παπαθανασίου ζήτησαν περισσότερες λεπτομέρειες από τη συνθέτρια Σοφία Καμαγιάννη και την σκηνοθέτρια Ελένη Ζαχοπούλου, οι οποίες έζησαν από κοντά όλη τη διαδικασία του χτισίματος της παράστασης.
Αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη βραδιά της 1ης Ιουνίου. Τι σας έχει αφήσει η διαδρομή από την αρχή της προετοιμασίας της παράστασης μέχρι τώρα;
Ελένη Ζαχοπούλου: Νομίζω για αρχή ένα πολύ γλυκό συναίσθημα και κυρίως μια αίσθηση ευγνωμοσύνης. Για τους ανθρώπους που συνεργαστήκαμε, για τους εκπαιδευτικούς που ενάντια σε όλες τις δυσκολίες πίστεψαν στο εγχείρημα, για τα παιδιά που κάθε φορά ήταν μια έμπνευση, για την εκπαιδευτική διαδικασία, για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και κυρίως για όλα όσα έμαθα στη διαδρομή. Έγινα σίγουρα καλύτερη!
Με ποιον τρόπο δουλέψατε με τους μαθητές των δημοτικών σχολείων; Πόσο εύκολες ήταν οι πρόβες; πόσο ανοιχτά τα παιδιά για να υπηρετήσουν το όραμά σας;
Σοφία Καμαγιάννη: Εμείς δουλεύαμε με τους εκπαιδευτικούς σε εβδομαδιαία βάση από τον Οκτώβριο. Εκείνοι μετά δούλευαν εντατικά με τους μαθητές τους όλη τη χρονιά, κι έτσι σήκωσαν και το μεγαλύτερο βάρος, για αυτό αξίζουν και πολλά μπράβο. Από ένα σημείο και έπειτα πηγαίναμε και μεις στα σχολεία για να βοηθήσουμε και να γνωριστούμε με τα παιδιά. Μόνο στις τελικές πρόβες θα συναντηθούν όλες οι υποομάδες μαζί για να δούμε το αποτέλεσμα! Τα παιδιά ήταν χάρμα, ανοιχτά και διαθέσιμα, μέσα στον ενθουσιασμό και την ενέργεια, και τη δική τους «προσωπική» ματιά στο –απαιτητικό- έργο. Πολύ νωρίς ξεπεράστηκαν βασικές δυσκολίες, μα και όσες μπορεί να διήρκησαν, για διάφορους λόγους, αποτέλεσαν δημιουργική πρόκληση για εξέλιξη
Είχατε και έχετε αγωνία για τον συντονισμό 200 παιδιών από διαφορετικά σχολεία στη σκηνή; Πώς μπορούν και παρουσιάζουν ένα θέαμα – υπερπαραγωγή;
Σ.Κ. : Nαι, έχω, κυρίως επειδή θα είμαι στο πόντιουμ της μουσικής διεύθυνσης. Αλλά έχω και μια πολύ ωραία προσμονή, ένα καρδιοχτύπι για το πώς και το τι αυτής της μεγάλης συνάντησης. Έχουμε προσπαθήσει να προσχεδιάσουμε σε όλα τα (τεχνικά) επίπεδα τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουμε, επίσης από την παραγωγή της ΕΛΣ υπάρχει πρωθύστερη εμπειρία διότι το πρόγραμμα τρέχει κάποια χρόνια. Τα παιδιά θα καταλάβουν το μέγεθος μόνο όταν συναντηθούν με όλα τα υπόλοιπα παιδιά και τους συντελεστές επί σκηνής- και πιστεύω θα ξετρελλαθούν από την εμπειρία. Το θέαμα δεν είναι υπερπαραγωγή από το αρχικό σκεπτικό του, με την έννοια των κοστουμιών-σκηνικών-ρόλων κλπ, μια και ο περιορισμένος χρόνος συνεύρεσης απαιτεί όλους πάνω στη σκηνή όλη την ώρα. Η «υπερπαραγωγή» είναι στην συλλογική απόδοση και τον ομαδικό συντονισμό που απαιτεί το έργο μας, ως μουσικό θέατρο για αυτή την περίσταση.
Ε.Ζ. Αρχικά, το νούμερο ίσως ακούγεται λιγάκι τρομακτικό. Όμως με την τόσο συχνή επαφή με τους εκπαιδευτικούς τους, με τα τόσα που έχουμε ακούσει για τις ιδέες του κάθε παιδιού ξεχωριστά, με την προσωπική μας επαφή με τα ίδια, στο χώρο του σχολείου, στο μυαλό μου δεν έχω 200 παιδιά. Έχω ένα ένα όλα τα πρόσωπά τους, τα χαμόγελά τους και την ενέργειά τους. Οπότε νομίζω πιο πολύ ανυπομονώ να τα δω όλα μαζί και να δουλέψουμε παρέα, πάρα αγχώνομαι…
Πόσο εύκολο είναι να ζωντανέψει ο κόσμος της φαντασίας;
Σ.Κ. Στον κόσμο των παιδιών πολύ εύκολο, αρκεί να τους δοθεί το έναυσμα και το πλαίσιο (πράγμα που όλο και περισσότερο εκλείπει στις εκπαιδευτικές διαδικασίες). Για αυτό μπορούν και μας εκπλήσσουν τόσο ευχάριστα και δημιουργικά! Για το έργο και την παράστασή μας ευχόμαστε να έχουμε πετύχει αυτό το ζωντάνεμα, εμείς πάντως το νιώσαμε και στη δημιουργική διαδικασία, αναφερόμενη στο λιμπρέτο της Αναστασίας, και τη σύνθεση από δικής μου πλευράς, αλλά και κατά τη διάρκεια των εργαστηρίων, στην εκμάθηση του έργου με τη σύμπραξη της ομάδας εμψύχωσης. Οι ενήλικες έχουν σίγουρα μεγαλύτερη αντίσταση μέχρι να αφεθούν. Προσωπικά, μουσικά και καλλιτεχνικά είναι αγαπημένος «τόπος» έκφρασης η φαντασία.
Ποιος ο ρόλος της μουσικής;
Σ.Κ. Αφού μιλάμε για ένα είδος μουσικοηχητικού θεάτρου, η μουσική είναι συνεχής και ουσιαστικά «μεταφράζει» το κείμενο, με την υποκειμενική ματιά του εκάστοτε συνθέτη, οδηγώντας καταστάσεις. Έτσι χτίζεται μια μουσική δραματουργία που λειτουργεί και ως σκηνοθεσία στο πρώτο επίπεδο. Στο έργο μας η μελωδία, οι ήχοι και ο ρυθμός (κυρίαρχο στοιχείο και στην ομαδική συνεκφώνηση) μπλέκονται σε μια απαιτητική παρτιτούρα που απαιτεί υψηλή εγρήγορση λόγω συνεχούς εναλλαγής καταστάσεων. Το ηχητικό σύμπαν της Οδού Φανταστικής είναι ένα παραξένισμα διαφορετικών μελωδικών και ηχητικών προσεγγίσεων. Μεγάλη χαρά που η Ελένη, που έχει αναλάβει τη σκηνοθετική επιμέλεια, γνωρίζει και αγαπά τη μουσική-αυτό αμέσως από την αρχή άνοιξε πολύ ωραίο δίαυλο επικοινωνίας.
Τι θέλετε να βιώσει το κοινό που θα δει από κοντά τη δουλειά σας;
Ε.Ζ.Για αρχή θέλουμε να επικοινωνήσουμε τη δουλειά τόσων μηνών προς τα έξω. Να κλείσει αυτή η τόσο δημιουργική συνύπαρξη τέχνης και εκπαίδευσης με έναν γιορταστικό τρόπο. Τώρα, προσωπικά, ελπίζω αυτή η εμπειρία να ικανοποιήσει αρχικά τους άμεσα εμπλεκόμενους και έπειτα, αν καταφέρει να ανοίξει έναν δίαυλο συναισθήματος με τον κόσμο που θα το παρακολουθήσει, αυτό για μένα θα είναι μεγάλη ευτυχία!
Τι πιστεύετε ότι εισέπραξαν τα παιδιά μέσα από την όλη διαδικασία;
Ε.Ζ. Αυτή η ερώτηση για μένα περικλείει όλη την ουσία τέτοιων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Θα ήθελα να έχω έναν τρόπο να δω στο μέλλον, σε δέκα χρόνια από τώρα και να παρατηρήσω τι αλλαγή έφερε και αν έφερε , η συμμετοχή τους σ’ αυτό το πρόγραμμα στην ζωή τους. Γιατί ο σκοπός της τέχνης για μένα είναι να μεταμορφώσει, να δώσει νέους τρόπους επικοινωνίας, να δημιουργήσει μια κοινωνία πιο συμπεριληπτική, πιο ισότιμη, πιο συμμετοχική. Συνεπώς, μακάρι αυτό το πρόγραμμα να αποτελέσει εφαλτήριο για μια ουσιαστική αλλαγή τόσο στην εκπαιδευτική διαδικασία, όσο και στον τρόπο που συμπεριλαμβάνουν την τέχνη στη ζωή τους.
Σ.Κ. …και να βλέπαμε αν θα έχουμε και κάποιους καλλιτέχνες στο μέλλον! Επίσης, θα ήθελα από μια μεριά να είμαι μέσα στο κεφάλι τους να «ακούσω» τον δικό τους ήχο όλων αυτών των ηλεκτρικών συνάψεων μετά και το τέλος της παράστασης—είναι καταπληκτικό όταν μιλούν τα ίδια, χωρίς φίλτρο του τι «πρέπει» να πουν.
Πηγή: ertnews.gr
