Οι απειλές της ευρωπαϊκής συνοχής, με φόντο την οικονομική κρίση και τον πόλεμο στην Ουκρανία
Η Ευρώπη καλείται να επαναπροσδιορίσει τις πολιτικές Συνοχής και Σύγκλισης με ορίζοντα το 2030, έχοντας ωστόσο να αντιμετωπίσει τέσσερα θεμελιώδη ζητήματα στην αφετηρία ενός νέου σχεδιασμού και μιας νέας προσέγγισης: τον ευρωσκεπτικισμό λαϊκιστικών κομμάτων ενόψει των Ευρωεκλογών του Ιουνίου, τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που άφησε πίσω της η πανδημία, τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία με καταφανείς συνέπειες σε ενεργειακό αλλά και οικονομικό επίπεδο αλλά και τη φυγή ευρωπαϊκών κεφαλαίων προς την αμερικανική οικονομία, όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε και ο Ενρίκο Λέττα, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και νυν πρόεδρος του Ιδρύματος Ζακ Ντελόρ.
Στο μήνυμά της, για το 9ο Φόρουμ Συνοχής, που διεξάχθηκε 11 και 12 Απριλίου στις Βρυξέλλες, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν επανέλαβε τις προκλήσεις του προγράμματος, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την υλοποίηση των στόχων της συνοχής στο σύνολο του ευρωπαϊκού χώρου.
Ουσιαστικά, την υλοποίηση των προγραμμάτων συνοχής παρακολούθησε στενά η Ευρωπαία Επίτροπος Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων, ακαδημαϊκός Ελίζα Φερέιρα, η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα βρέθηκε κοντά σε πληγείσες από την κλιματική αλλαγή περιοχές, σε φτωχές και υποβαθμισμένες περιφέρειες της Ευρώπης, σε χωρικές ζώνες που βρίσκονται σε διαδικασία ενεργειακής και όχι μόνο μετάβασης, αλλά και σε περιοχές που υλοποιούνται καινοτόμα προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης και νέων τεχνολογιών.
Το μεγάλο ζητούμενο είναι η μείωση του χάσματος μεταξύ των πόλεων και περιφερειών της Ευρώπης και οι συνακόλουθες συνέπειες όπως, για παράδειγμα, η χωρική μετακίνηση νέων επιστημόνων με υψηλή τεχνολογική εκπαίδευση και εξειδίκευση από φτωχές περιοχές προκειμένου να αναζητήσουν ένα ευνοϊκότερο πλαίσιο διαβίωσης.
