Η επίδραση της τέχνης σε ασθενείς με άνοια

Η Εικαστική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας κατά την οποία χρησιμοποιούμε το δημιούργημα και τη δημιουργικότητα του θεραπευόμενου με σκοπό να αυξήσουμε τη συναισθηματική έκφραση και ευεξία του, δήλωσε στην ΕΡΤ3 η ψυχοθεραπεύτρια Κατερίνα Σιαμπάνη. Σκοπός του θεραπευτή μέσω της τέχνης είναι να διαμορφώσει με το θεραπευόμενο μια σχέση όπου θα αναπτυχθεί εμπιστοσύνη, ο θεραπευόμενος θα νιώσει ασφάλεια και θα δημιουργηθούν συναισθήματα τα οποία ο θεραπευόμενος θα ενθαρρυνθεί να τα εκφράσει, πρόσθεσε.

Η θεραπεία μέσω της τέχνης συνδυάζει παραδοσιακές ψυχοθεραπευτικές θεωρίες και τεχνικές μαζί με εξειδικευμένες γνώσεις που αφορούν τις ψυχολογικές πλευρές της δημιουργικής διαδικασίας και ιδιαίτερα την επίδραση των υλικών των διαφόρων μορφών τέχνης στον άνθρωπο, συμπλήρωσε η κα Σιαμπάνη. Επιπλέον, χρησιμοποιείται σε πολλά διαφορετικά κλινικά πλαίσια από τη μια πλευρά και από την άλλη είναι παρούσα σε μη-κλινικά πλαίσια, όπως σε καλλιτεχνικά εργαστήρια και εκπαιδευτικά προγράμματα που εστιάζουν στην ανάπτυξη της δημιουργικότητας.

Στην περίπτωση των ατόμων που πάσχουν από νόσο Alzheimer (NA) ή άλλη μορφή άνοιας η θεραπεία μέσω των εικαστικών (ζωγραφική, κολάζ, πηλός) μπορεί να τα βοηθήσει να εκφράσουν οδυνηρά συναισθήματα που βιώνουν κατά την εξέλιξη της νόσου, όπως φόβο, άγχος, θλίψη, θυμό, και ταυτόχρονα να αποκτήσουν σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους και ακόμα περισσότερο να διατηρήσουν σχέσεις με τους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή τους και με τον εαυτό τους, επισήμανε. Το να φτιάξουν κάτι που θα το δουν οι άλλοι αποδεικνύει την εμπειρία τους και την ύπαρξή τους. Επιπλέον, η τέχνη του να φτιάξει κάποιος ένα έργο «πυροδοτεί» εσωτερική ενέργεια και ζωντάνια που συντελεί στη σωματική, συναισθηματική και πνευματική θεραπεία, κατέληξε.