Ρωσία: “Παγώνει” τις οικονομικές συνεισφορές στο Αρκτικό Συμβούλιο

Η Ρωσία αποφάσισε να παγώσει τις οικονομικές συνεισφορές της στο Αρκτικό Συμβούλιο. Σε δήλωση της στο πρακτορείο Ria Novosti, η κυβέρνηση εξέφρασε την επιθυμία της να σταματήσει να πληρώνει τις υποχρεώσεις της «εφόσον οι εργασίες δεν ξαναρχίσουν με καλούς όρους για όλα τα μέλη του συμβουλίου». Ενώ ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου πρότεινε την πλήρη αποχώρηση της Ρωσίας από αυτό το διακυβερνητικό φόρουμ, το Υπουργείο Εξωτερικών διευκρίνισε ότι αυτή η επιλογή δεν έχει ακόμη εξεταστεί.

Τον Μάρτιο του 2022, έναν μήνα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Σεργκέι Λαβρόφ κάλεσε τους εκπροσώπους των κρατών μελών σε μια σύνοδο κορυφής στο Salekhard της Σιβηρίας – κανένας δεν απάντησε.

Το Αρκτικό Συμβούλιο, που δημιουργήθηκε το 1996, συγκεντρώνει τα οκτώ κράτη με εδάφη στον απώτατο βορρά: Καναδά, Δανία (και επομένως Γροιλανδία), Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία, Ρωσία, Σουηδία και Ηνωμένες Πολιτείες. Η προεδρία του διοικητικού συμβουλίου αλλάζει κάθε δύο χρόνια.

Ο Νορβηγός πρωθυπουργός, Jonas Gahr Støre, πιστεύει ότι «δεν πρέπει να κλείνουμε τις πόρτες και να πετάμε τα κλειδιά», ελπίζοντας ότι μια μέρα «θα είμαστε ξανά μαζεμένοι γύρω από το τραπέζι της Αρκτικής». Αλλά άλλες δυτικές χώρες δεν συμμερίζονται αυτή τη διαφάνεια και φοβούνται ότι η διατήρηση της συνεργασίας με τη Ρωσία θα μπορούσε να νομιμοποιήσει την επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας.

Το πρόβλημα: Σχεδόν η μισή Αρκτική βρίσκεται στη Ρωσία και το Όσλο πιστεύει ότι η έλλειψη επαφής θα μπορούσε να βλάψει την επιστημονική έρευνα, ιδιαίτερα την ανταλλαγή δεδομένων για το κλίμα. Από τη διαδικασία του Ροβανιέμι για την περιβαλλοντική συνεργασία, που υπογράφηκε το 1991 αρκετά χρόνια πριν από τη δημιουργία του Αρκτικού Συμβουλίου, τα ρωσικά ερευνητικά ιδρύματα έχουν συνδεθεί με δυτικούς εταίρους. Η Νορβηγία, η οποία ασκεί επί του παρόντος την προεδρία, λέει ότι θέλει να διατηρήσει τη συνεργασία στο σημερινό επίπεδο. Μια απόφαση που θα μπορούσε να αλλάξει όταν η Δανία θα αναλάβει το συμβούλιο το 2025.

Σε αντίθεση με την Ανταρκτική, μια προστατευόμενη ήπειρο όπου γίνονται μόνο μη αναγνωρισμένες εδαφικές διεκδικήσεις, η Αρκτική υπήρξε σημείο έντασης μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων που τη χωρίζουν από τα μέσα του 20ού αιώνα.

Πηγή: Euractiv.ro