Ισπανία: Οι αγρότες ενάντιοι στις αποφάσεις των Βρυξελλών απαιτούν αλλαγές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ξεσηκώνονται ενάντια στις πολιτικές της Ε.Ε, δυσαρεστημένοι με τη βοήθεια που του παρέχεται, αν και αυτή κατανέμεται σε αρκετές περιπτώσεις με ευνοϊκό τρόπο για αυτούς
Οι Βρυξέλλες, η πρωτεύουσα των κοινοτικών θεσμών, είναι ο κύριος, αν και όχι ο μοναδικός, λόγος για τις κινητοποιήσεις της ισπανικής υπαίθρου, επηρεασμένης από άλλες χώρες, γιατί νιώθουν πίεση από τους κανονισμούς, χωρίς το εισόδημά τους να αντισταθμίζει την προσπάθεια που καταβάλουν.
Απαιτούν αλλαγές στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΓΠ) ή παύση εμπορικών συμφωνιών που ανοίγουν τα σύνορα στον ανταγωνισμό, παρά τις επιδοτήσεις που λαμβάνουν και τα πλεονεκτήματα της διευρυμένης αγοράς, τα οποία θεωρούν ανεπαρκή.
Ο γεωργός μηχανικός και ειδικός στην ΚΓΠ και στις αγροτικές αγορές Tomás García-Azcárate μιλώντας στην EFE εξήγησε ότι:
Οι αναλύσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει ενιαία γεωργία και ότι τα οφέλη της ΕΕ χρησιμοποιούνται άνισα.
Ούτε είναι νέο να κατηγορούμε τις Βρυξέλλες για τα δεινά της υπαίθρου, κάτι που -συμπεριλαμβανομένων των κομμάτων και των κυβερνήσεων- έγινε με διαφορετικούς τρόπους από την ένταξη της Ισπανίας στην ΕΕ (1986).
Αυτές είναι μερικές αξιοσημείωτες απειλές και πλεονεκτήματα της ΕΕ, όχι πάντα ικανοποιητικά, για τους αγρότες.
Ο García-Azcárate παραδέχεται ότι η υποστήριξη των οργανώσεων παραγωγών και των ενώσεων τους ήταν ανεπαρκής και ότι υπάρχει έλλειψη «επιλεκτικότητας» στον ορισμό των παραγόντων προτεραιότητας για τη βοήθεια.
Τα θέματα που εκκρεμούν ή μπορούν να βελτιωθούν είναι τα μέτρα για την αντιμετώπιση των κρίσεων της αγοράς και, κατά τη γνώμη των αγροτών, για τη στήριξή τους έναντι των εισαγωγών.
Σε ότι αφορά τις κινητοποιήσεις οι πλειοψηφικοί οργανισμοί -Asaja, COAG και UPA- τόνισαν τον «αθέμιτο ανταγωνισμό» και την καταπολέμηση μιας αγοράς που εισάγει «σε χαμηλή τιμή», όταν ξεκίνησαν τις διαμαρτυρίες, με πιο συγκρατημένο τόνο από ό,τι ακούγεται αυτές τις μέρες.
Οι αγρότες απαιτούν να παραταθεί η επικύρωση των συμφωνιών με τη Mercosur και τη Νέα Ζηλανδία, καθώς και πολλές άλλες εμπορικές διαπραγματεύσεις, εκτός από το αίτημα να αυξηθούν οι έλεγχοι των εισαγωγών από το Μαρόκο.
Όσον αφορά την Ουκρανία, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η Ισπανία είναι καθαρός εισαγωγέας των δημητριακών της, που χρησιμοποιούνται επίσης για ζωοτροφές. Για τους Ισπανούς παραγωγούς σιτηρών, η ξηρασία και το υψηλό κόστος είναι πιο σκληροί παράγοντες.
Το αστέρι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επίτευξη μιας ουδέτερης οικονομίας στις εκπομπές CO2 στόχευε στον αγροτικό τομέα με στρατηγικές όπως αυτή που πρότεινε τη μείωση των φυτοφαρμάκων -που έχει αποσυρθεί-, τα ζωικά αντιβιοτικά ή την εφαρμογή υποχρεωτικής οικολογικής επιφάνειας.
Ωστόσο, η Ισπανία κατέχει ηγετική θέση στις εξαγωγές ελαιολάδου, κρασιού, φρούτων και λαχανικών ή κονσερβοποιημένου τόνου, και διαθέτει επίσης μια ενιαία αγορά χάρη στην ΕΕ. Σε λιγότερο αμφιλεγόμενες στιγμές, ο ίδιος ο κλάδος παραδέχτηκε αυτά τα συμφέροντα, αν και πάντα τόνιζε ότι πρέπει να υπάρχει «αμοιβαιότητα» στις απαιτήσεις.
Τα πολιτικά κόμματα έχουν μπει στη συζήτηση, η οποία έχει πολωθεί, όπως συνέβη με προτάσεις όπως ο Νόμος για την Αποκατάσταση της Φύσης, που θα συζητηθεί αυτόν τον μήνα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενώπιον του οποίου αγρότες και ψαράδες αισθάνονται «ποινικοποιημένοι».Πολλοί ειδικοί, ακόμη και περιβαλλοντικές ΜΚΟ συμφωνούν ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για μια ενιαία γεωργία ή κτηνοτροφία.
Για μελλοντικές λύσεις, επισημαίνεται ότι προκύπτουν ερωτήματα όπως η ανακατανομή της δημόσιας βοήθειας, γιατί δεν θα υπάρξουν περισσότεροι πόροι.