Social Media: Είσοδος Ελεύθερη
Η κοινωνική δικτύωση και η καθημερινότητα με τα social media βρίσκονται ψηλά στη λίστα των θεμάτων της έκθεσης και αποτελούν εδώ και χρόνια ένα από τα sos πολλών εξετάσεων. Και καθώς τα παιδιά «μαθαίνουν» να αναπτύσσουν τα υπέρ και τα κατά της κοινωνικής δικτύωσης σε ένα κείμενο πεντακοσίων, εξακοσίων, επτακοσίων λέξεων μέσα στις επτά ώρες του σχολικού ωραρίου, ύστερα επιστρέφουν στο σπίτι και εκφράζουν τις πραγματικές τους σκέψεις και ιδέες σε post, σχόλια και stories των δέκα, των πέντε ή και των δυο λέξεων.
Είναι τουλάχιστον περιττό να αναφέρουμε πως σε ό,τι έχει να κάνει με τα social media τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νεαροί ενήλικες δεν είναι οι μόνοι που εκφράζουν τις σκέψεις τους με απλά, συμπυκνωμένα κείμενα. Οι μεγαλύτεροι κάνουν το ίδιο. Άνθρωποι που δεν μεγάλωσαν με την τεχνολογία και την νοοτροπία της διαδικτυακής παρουσίας στρέφονται στα κοινωνικά δίκτυα για να εκφράζουν αυτά που δεν εξέφραζαν μέχρι χθες. Είναι σίγουρο, λοιπόν, πως την ελευθερία που δίνουν τα social media και που θεωρητικά μπορεί να απολαμβάνει κάθε άνθρωπος, κάθε άποψη, κάθε ιδέα και κάθε θέμα προς συζήτηση, ίσως να μην μπορούσε να την δώσει ποτέ κανένα άλλο μέσο στην κοινωνία.
Εξίσου ελεύθερη είσοδο στα social media έχουν τα πικρόχολα σχόλια, η πικρία, η κακία, οι προσβολές και η κριτική που απευθύνεται σε οποιονδήποτε και οτιδήποτε. Εκεί πολλοί χρήστες βρίσκουν «καταφύγιο» ώστε να σχολιάσουν αρνητικά δημόσια πρόσωπα ή ακόμα και να βριστούν μεταξύ τους στα σχόλια κάποιας δημοσίευσης. Καθημερινά είμαστε όλοι μάρτυρες αστείρευτου μίσους που εκφράζεται μέσα από απλές προτάσεις πίσω από μια οθόνη και ένα πληκτρολόγιο. Η ανωνυμία κάποιων χρηστών, φυσικά, βοηθάει. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι οι χρήστες πλέον δεν νιώθουν την ανάγκη να «κρυφτούν» πίσω από ένα ψευδώνυμο και μια αόριστη φωτογραφία προφίλ. Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος δεν φαίνεται να φοβάται να εκφράσει σεξιστικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές απόψεις με το ονοματεπώνυμο του ή να εξαπολύει επιθέσεις και ύβρεις χρησιμοποιώντας την κανονική του φωτογραφία.
Η είσοδος είναι ελεύθερη και σε ανθρώπους με δόλιες και -μερικές φορές- ακόμα και εγκληματικές προθέσεις. Μόλις πριν από μερικά 24ωρα κάποιοι -από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους- ανθρώπους του κόσμου μαζεύτηκαν σε μια αίθουσα. Αλλά ο σκοπός αυτής της συγκέντρωσης δεν ήταν ούτε κάποιο συνέδριο, ούτε καμία συζήτηση επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Οι CEO των μεγαλύτερων και δημοφιλέστερων πλατφορμών βρέθηκαν υπόλογοι για τους θανάτους εκατοντάδων παιδιών που έπεσαν θύματα bullying, σεξουαλικής εκμετάλλευσης και γενικότερης κακοποίησης μέσα στα social media των δισεκατομμυρίων ετήσιων κερδών που διευθύνουν.
Οι ισχυροί άντρες και γυναίκες των social media κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τις οικογένειες των αδικοχαμένων παιδιών, να μιλήσουν για τα λάθη και τις παραλείψεις, να υποσχεθούν ότι θα αλλάξουν της πολιτική τους και να ζητήσουν συγνώμη- με μισή καρδιά. Όμως θα αλλάξουν; Θα προστατεύσουν τους χρήστες τους καλύτερα; Θα καταφέρουν να αποτρέψουν τις επόμενες τραγωδίες; Θα καταλάβει τελικά ο εκάστοτε ανώνυμος ή επώνυμος χρήστης πόσο ανούσιο είναι να βρίζεις και να ασκείς κακόβουλη κριτική σε έναν άλλο χρήστη που δεν γνωρίζεις- κρυμμένος πίσω από μια οθόνη;
Οι πλατφόρμες των social media έχουν κάνει μεγάλο καλό στη διάδοση και αναπαραγωγή της πληροφορίας και στην δημοκρατία των απόψεων. Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι όταν ανοίγει μια πόρτα και η είσοδος είναι ελεύθερη, ο οποιοσδήποτε και το οτιδήποτε μπορεί να μπει.
