Από τους παλαιστές βουντού της Κινσάσα μέχρι τη Νύχτα των Νεκρών στο Μεξικό: Τα κλικ ενός ακούραστου ταξιδευτή απ΄ τη Λαμία
Μια μεγάλη έκθεση ταξιδιωτικής φωτογραφίας η οποία κυριολεκτικά θα ταξιδέψει το κοινό σε μακρινές χώρες όπως η Ινδονησία, η Παπούα Νέα Γουινέα, η Αιθιοπία, το Μεξικό και το Βιετνάμ, αλλά και σε περιοχές όπως το Σαχέλ, η Σιβηρία και τα Ιμαλάια, εγκαινιάζεται στις 24 Ιανουαρίου στον Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Απομακρυσμένες φυλές, ανεξερεύνητες θρησκείες, άγνωστες τελετουργίες, πολιτισμοί που εξαφανίζονται και εντυπωσιακά γεγονότα καταγράφονται από τον φωτογραφικό φακό του Αθανάσιου Μαλούκου. Ακούραστος ταξιδευτής με τις φωτογραφίες του έρχεται να προσφέρει μια καθηλωτική οπτική εμπειρία του απίστευτου πλούτου των πολιτιστικών και θρησκευτικών πρακτικών που απαντώνται σε όλο τον κόσμο. Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά 100 περίπου φωτογραφίες μεγάλων διαστάσεων με μουσειακής ποιότητας εκτυπώσεις.
Ο κ. Μαλούκος μίλησε στο ertnews.gr και την Αγγέλα Παπαθανασίου για το πολύτιμο υλικό που παρουσιάζει ενώ αναφέρθηκε και στην ιστορία πίσω από φωτογραφίες που ο ίδιος ξεχώρισε. Όπως λέει ο ίδιος «η έκθεση είναι μία πρόσκληση για ταξίδι. Ένα ταξίδι μέσα από άγνωστα μέρη, πολιτισμούς και γεγονότα, με προορισμό την ανακάλυψη του ίδιου του εαυτού μας. Μια πρόσκληση για την συνειδητοποίηση ότι ο καθένας μας είναι μια ψηφίδα που συμπληρώνει το παγκόσμιο ψηφιδωτό της ανθρώπινης εμπειρίας. Να ανακαλύψουμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, αλλά να δούμε τη μεγάλη εικόνα όπου η άκρη του κόσμου μπορεί να είναι δίπλα μας, και τα άγνωστα μέρη του μπορεί να είναι μέσα μας…».
Τι ακριβώς θα παρουσιάσετε σε λίγες μέρες από τώρα στην Τεχνόπολη;
Μία μεγάλη ατομική έκθεση Ταξιδιωτικής Φωτογραφίας με τίτλο “Terra Incognita”. Στην έκθεση θα παρουσιαστούν φωτογραφίες μεγάλων διαστάσεων με θέματα από πολιτισμούς υπό εξαφάνιση, απομονωμένες φυλές, άγνωστες τελετουργίες και εντυπωσιακά γεγονότα, μερικά από τα οποία καταγράφονται για πρώτη φορά.
Πώς προέκυψε ο τίτλος “Terra Incognita”;
Αν και ο τίτλος ακριβώς σημαίνει άγνωστα ή αχαρτογράφητα μέρη, εδώ στην ουσία δίνεται μια αφορμή για ένα ταξίδι σε άγνωστα μέρη του ίδιου μας του εαυτού μέσα από εικόνες που αφηγούνται τις εκφράσεις άλλων ανθρώπων σχετικές με τον πολιτισμό και τις δοξασίες τους.
Πότε και πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη φωτογραφία;
Από πολύ νεαρή ηλικία με μία φωτογραφική μηχανή τόσο απαρχαιωμένη που τώρα θα μπορούσε να είναι… μουσειακό έκθεμα! Πάντα μου άρεσε η αποτύπωση της φευγαλέας στιγμής, αλλά και ο ενθουσιασμός (ή η απογοήτευση) για το τι θα ξεπηδήσει μέσα από το φωτογραφικό φιλμ.
Τα ταξίδια σας σάς οδήγησαν στη φωτογραφία ή το αντίστροφο;
Νομίζω ότι πάντα ήταν δύο παράλληλα ενδιαφέροντα που αναπόφευκτα κάποια στιγμή αρχισαν να συνυπάρχουν. Φυσικά στην αρχή φωτογραφίζοντας σαν απλός τουρίστας που σιγά-σιγά άρχισα να καταλαβαίνω ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον κρύβεται πίσω και πέρα από τις αναμνηστικές φωτογραφίες που απλά σηματοδοτούν την επίσκεψή μας σε ένα μέρος. Κρύβεται στους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτό το μέρος. Αυτών των ανθρώπων αποφάσισα να πω την ιστορία τους.
Έχετε κάνει κάποιες σχετικές σπουδές;
Θεωρώ τον εαυτό μου αυτοδίδακτο, αν και έχω παρακολουθήσει πολλά μαθήματα σχετικά με την φωτογραφία και την ανάλυση της τέχνης. Κυρίως όμως έχω αφιερώσει σημαντικό χρόνο μελετώντας και πειραματιζόμενος προσωπικά.
Πόσα ταξίδια και σε ποιες χώρες έχετε πάει και πώς εντοπίζετε κάθε φορά το θέμα που θα φωτογραφίσετε;
Με την… τελευταία καταμέτρηση οι χώρες είναι περίπου πενήντα αν και σε μερικές από αυτές έχω κάνει πολλαπλά ταξίδια. Τόσοι πολλοί και διαφορετικοί πολιτισμοί είναι ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης με φωτογραφικά θέματα που μπορεί να προκύψουν χωρίς κανένα προγραμματισμό, παρ’ όλα αυτά η κύρια αφορμή για ένα ταξίδι σε κάποια χώρα θα είναι σίγουρα κάποιο γεγονός, γιορτή ή τελετή που θα μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον μετά από ασταμάτητες μελέτες και αναζήτηση με κάθε πρόσφορο μέσο. Σημαντική βοήθεια έχω από τους τοπικούς συνδέσμους που πάντα είναι πρόθυμοι να υποδείξουν θέματα που με ενδιαφέρουν.
Οι φωτογραφίες είναι και αποτέλεσμα κάποια δικιάς σας σκηνοθεσίας ή είναι αυθόρμητες;
Η ταξιδιωτική φωτογραφία δεν μπορεί να είναι σκηνοθετημένη. Παρ’ όλα αυτά και ειδικά στην περίπτωση φωτογραφίας πορτραίτων, μπορεί να υπάρχει μερικές φορές κάποιου είδους προετοιμασία, με την προϋπόθεση βέβαια ότι υπάρχει και ο απαραίτητος χρόνος γι’ αυτό, στην διάρκεια ενός ταξιδιού που πάντα ο χρόνος είναι περιορισμένος εκ των πραγμάτων.
Πόσες φωτογραφίες έχετε στη συλλογή σας;
Πολλές, πολλές δεκάδες χιλιάδες, που όμως δημιουργήθηκαν στη ψηφιακή εποχή της φωτογραφίας. Από την εποχή του φιλμ, προφανώς περιορισμένες συγκριτικά…
Τα ταξίδια και οι φωτογραφίες είναι για εσάς κάποιου είδους απόδραση;
Τα ταξίδια εξ ορισμού είναι απόδραση. Ο συνδυασμός τους όμως με την εθνογραφική φωτογραφία είναι μία δέσμευση, μερικές φορές δύσκολη αλλά πάντα ενδιαφέρουσα και αποδοτική σε εμπειρίες!
Είστε ιδιοκτήτης ενός κινηματογράφου στη Λαμία. Συνδέεται με κάποιο τρόπο η 7η τέχνη με το φωτογραφικό σας έργο;
Προφανώς έχω μεγαλώσει παρακολουθώντας εικόνες στην μεγάλη οθόνη. Είναι αδύνατον λοιπόν να ισχυριστώ ότι δεν έχω επηρεαστεί από αυτά τα ερεθίσματα. Αν και η κινούμενη εικόνα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη φωτογραφία, πάντα μπορούν, έστω και υποσυνείδητα, να αποτυπωθούν μεμονωμένες εικόνες που από μόνες τους να «ξεδιπλώνουν» μία ιστορία. Και βέβαια, η ματιά του σκηνοθέτη, του διευθυντή φωτογραφίας ή του φωτισμού μπορεί να είναι ένα ολόκληρο μάθημα φωτογραφίας.
Ποια η πιο όμορφη στιγμή στην πορεία σας στην τέχνη και τον κόσμο και ποια η πιο επικίνδυνη;
Ειλικρινά μετά από τόσα χρόνια ταξιδιών και φωτογράφισης, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αυτή η διαδρομή ήταν γεμάτη με όμορφες στιγμές που έχουν να κάνουν με την γνωριμία με ανθρώπους και γεγονότα από διαφορετικούς πολιτισμούς που σε πρώτη ματιά φαίνονται τόσο μακρινοί αλλά συγχρόνως είναι τόσο κοντά μας! Αν ξεχάσουμε για μια στιγμή ότι ένα ταξίδι μπορεί να γίνει επικίνδυνο από μια δικιά μας απερισκεψία, τότε μπορώ να πω ότι γενικά έχω αποφύγει μέχρι τώρα τις δυσάρεστες εκπλήξεις. Ακόμη και μερικά ανεπάντεχα και δυσάρεστα γεγονότα, μετά από καιρό, εντάσσονται μέσα στην γοητεία του ταξιδιού…
Ποια είναι η φωτογραφία άλλου δημιουργού που έχετε θαυμάσει και ποια εκείνη που θέλετε, αλλά δεν έχετε προς το παρόν τραβήξει;
Το να πω πολλές ή αμέτρητες θα ήταν λίγο! Καταλαβαίνετε ότι πίσω από κάθε «γωνιά» του κόσμου κρύβεται και μία φωτογραφική εμπειρία. Πως είναι δυνατόν λοιπόν να ξεχωρίσω μία ή δύο από αυτές όταν μάλιστα έχουν τραβηχτεί από μύθους της φωτογραφίας ή ταλαντούχους νέους; Όλες πάντως είναι μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης και θαυμασμού.
Πώς προετοιμάζετε κάθε φορά το ταξίδι σας;
Η δύσκολη ερώτηση! Με ακόμα πιο περίπλοκη απάντηση μιας και μία προετοιμασία μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες συνεχούς έρευνας, και αναζήτησης. Μην σας απογοητεύσω όμως. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της προετοιμασίας, τόσο περισσότερο διαρκεί και το «ταξίδι». Στη διάρκεια αυτής της έρευναςθα αναζητηθούν φωτογραφικές δυνατότητες και γεγονότα, θα προσδιοριστούν αυτά τα γεγονότα χρονικά (όχι πάντα και ότι πιο εύκολο), θα αναζητηθούν επίσης τοπικοί σύνδεσμοι για να διευκολύνουν την ομαλή διεκπεραίωση του ταξιδιού και τέλος, όταν έχει καταρτιστεί ένα πλήρες πρόγραμμα θα πρέπει να ολοκληρωθεί και το κομμάτι των logistics που αφορά τις μετακινήσεις, τις διαμονές, τις πιθανές άδειες φωτογράφισης, τους ντόπιους που θα συμμετάσχουν στην «αποστολή», ώστε να προκύψει και το τελικό κόστος του όλου εγχειρήματος. Που είναι προφανώς παράγοντας καθοριστικός που μπορεί να αναθεωρήσει όλη την δομή του συγκεκριμένου ταξιδιού.
Θρησκεία και τελετές βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός σας. Τι έχετε αποκομίσει μέσα από τη συγκεκριμένη διαδρομή;
Σωστά. Μέσα από την ταξιδιωτική μου διαδρομή, διαπίστωσα ότι η ανθρώπινη έκφραση της πίστης και της αφοσίωσης έχει οικουμενικά χαρακτηριστικά στον χώρο και τον χρόνο, με ομοιότητες που ξαφνιάζουν όταν παρατηρούνται αντικειμενικά και χωρίς προκαταλήψεις. Είναι ακριβώς αυτές οι διαπιστώσεις που με οδήγησαν στις σπουδές στο τμήμα της Ανθρωπολογίας των Θρησκειών του UCLA. Ήταν η ανάγκη να τεκμηριώσω επιστημονικά αυτό που παρατηρούσα όλα αυτά τα χρόνια. Ήταν η ανάγκη να μπορώ να «μιλήσω» μέσα από τις φωτογραφίες μου με αυθεντικότητα και ακρίβεια. Χωρίς όμως το «βλέμμα» μου να γίνει ελιτίστικο ή ακαδημαϊκό.
Τα μελλοντικά σας σχέδια περιλαμβάνουν κι άλλα ταξίδια;
Φυσικά! Ο κόσμος μας είναι τόσο μεγάλος! Υπάρχουν «εκεί έξω» αμέτρητες ευκαιρίες εξερεύνησης. Η λίστα των ταξιδιών είναι ανεξάντλητη… Αν δε σκεφτούμε και τη ραγδαία επιρροή του εκμοντερνισμού και της παγκοσμιοποίησης, τότε η ανάγκη για την αποτύπωση όσο γίνεται πιο αυθεντικών στιγμών, κάνει αυτού του είδους τα ταξίδια… επείγοντα!
Πόσο εύκολη είναι η προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα μετά από τέτοιες ταξιδιωτικές εμπειρίες;
Εξαρτάται. Πολλές φορές, ειδικά μετά από ένα επίπονο ταξίδι, μπορεί να είναι ακόμα και ανακουφιστική! Άλλες όμως είναι απλά αποκαρδιωτική… Πάντα όμως η επιστροφή είναι γεμάτη εμπειρίες και εικόνες που μένουν ανεξίτηλες. Και πάντα η επιστροφή σηματοδοτεί και την αναμονή για την επόμενη αναχώρηση!
Τι θέλετε να αποκομίσουν οι επισκέπτες της έκθεσής σας;
Η έκθεση είναι μία πρόσκληση για ταξίδι. Ένα ταξίδι μέσα από άγνωστα μέρη, πολιτισμούς και γεγονότα, με προορισμό την ανακάλυψη του ίδιου του εαυτού μας. Μια πρόσκληση για την συνειδητοποίηση ότι ο καθένας μας είναι μια ψηφίδα που συμπληρώνει το παγκόσμιο ψηφιδωτό της ανθρώπινης εμπειρίας. Να ανακαλύψουμε ότι δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου, αλλά να δούμε την μεγάλη εικόνα όπου η άκρη του κόσμου μπορεί να είναι δίπλα μας, και τα άγνωστα μέρη του μπορεί να είναι μέσα μας…
Η Λιτανεία La Desolata/ Canosa di Puglia, Ιταλία 2022
Η φωτογράφιση της λιτανείας La Desolata στην Canosa di Puglia, το καθολικό Μ. Σάββατο, ήταν πάντα στην κορυφή της λίστας μου, αλλά δυστυχώς κάποιες επαγγελματικές και προσωπικές υποχρεώσεις μου, με είχαν αναγκάσει να το αναβάλλω συνεχώς. Τελικά, την άνοιξη του 2022 μπόρεσα να την συμπεριλάβω στο ταξίδι μου στην Ιταλία συνδυάζοντάς την με τις λιτανείες της Μεγάλης Εβδομάδας στο Σορέντο και μια ανατεθείσα εργασία φωτογράφισης του Πάπα κατά τη διάρκεια του πασχαλινού αγιασμού του στο Βατικανό. Βέβαια, το να συνδυαστούν αυτοί οι τρείς φωτογραφικοί «στόχοι», σε ένα ταξίδι λίγων ημερών, συμπιεσμένο μέσα σε μία εβδομάδα, ήταν κάτι που απαίτησε πολύμηνο προγραμματισμό, έρευνα και οργάνωση. Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω σε αυτό το σημείο είναι ότι λυπάμαι βαθιά που δεν είχα πάει εκεί νωρίτερα. Όχι γιατί μπορεί κάτι να είχε αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, αλλά απλώς θα είχα την ευκαιρία να θυμάμαι αυτό το συγκλονιστικό γεγονός για μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου.
Η Desolata, είναι μια από τις πιο έντονες, καθηλωτικές και εντυπωσιακές λιτανείες στον χριστιανικό κόσμο, ξεπερνώντας κατά πολύ την παράδοση και τα έθιμα… Εκατοντάδες γυναίκες της περιοχής συμμετέχουν κρύβοντας τα πρόσωπά τους κάτω από ένα μεγάλο μαύρο πέπλο. Ντυμένες στα μαύρα του πένθους, αρχίζουν να ψάλλουν το “Stabat Mater”, έναν άκρως υποβλητικό ύμνο του 13ου αιώνα, που τιμά τον πόνο της απελπισμένης Μαρίας για την απώλεια του Παιδιού Της, τον υπέρτατο πόνο κάθε μητέρας… Κρατιούνται σφιχτά η μία με την άλλη κατά μήκος της πομπής, τραγουδώντας συντετριμμένα και σπαρακτικά τον ύμνο, δείχνοντας τη θλίψη και την οδύνη τους. Δεν είναι η ταυτότητά τους που μετράει, αλλά η έντονη συμμετοχή τους, όλες ενωμένες από τον παγκόσμιο πόνο που κάθε μητέρα ενώνει με τον πόνο της Μαρίας. Είναι μια έκφραση πίστης και θρησκευτικής κατάνυξης που εξυμνεί το οικουμενικό συναίσθημα που υπάρχει ανάμεσα σε μια μητέρα και το παιδί της. Ότι ξεκίνησε από την πλευρά μου σαν μια προσπάθεια απλής καταγραφής ενός θρησκευτικού γεγονότος, κατέληξε σε μια υποβλητική μυσταγωγία αποτύπωσης της διαχρονικής σύνδεσης των ανθρώπων μέσα από την πίστη τους, τα συναισθήματα και τις παραδόσεις τους.
Η μαγεία της παραγκούπολης Kathputli/ Νέο Δελχί, Ινδία 2012
Η παραγκούπολη Kathputli βρίσκεται στα περίχωρα του Νέου Δελχί και δημιουργήθηκε σαν σύνολο κατοικιών τη δεκαετία του ’50 από πλανόδιους μαριονετίστες του Ρατζαστάν. Από τότε, έχει γίνει το σπίτι περίπου 3.000 οικογενειών μάγων, ταχυδακτυλουργών, ακροβατών, τραγουδιστών, χορευτών, ηθοποιών, παραδοσιακών θεραπευτών, μουσικών και κυρίως κουκλοπαιχτών (kathputli) από το Ρατζαστάν. Αυτό την κάνει τη μεγαλύτερη κοινότητα καλλιτεχνών του δρόμου στον κόσμο.
Στα στενά σοκάκια της παραγκούπολης, οι μάγοι κάνουν πρόβα τα νούμερά τους μπροστά σε εκστασιασμένα παιδιά, οι ξυλοπόδαροι προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους ανάμεσα στο πλήθος, οι γητευτές προβάρουν τα νούμερά τους, οι ακροβάτες στέκονται πάνω σε καρφιά ή σπασμένα γυαλιά.
Δεν μπορεί να θεωρηθεί φτωχογειτονιά. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα μωσαϊκό εκθαμβωτικής καλλιτεχνικής επιδεξιότητας και μοναδικών ανθρώπων. Ένα μέρος όπου η καθημερινότητα συνυπάρχει με την μαγεία. Έχοντας εξασφαλίσει από πολύ πιο πριν τον απαραίτητο σύνδεσμο (και μετέπειτα φίλο) με την κοινότητα, μου δόθηκε η ευκαιρία, μέσα στις λίγες μέρες της επίσκεψής μου, να αποτυπώσω ένα καλειδοσκόπιο έμπνευσης, δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής έκφρασης σε έναν μικρόκοσμο που φαίνεται αποκομμένος από την σκληρή πραγματικότητα που θέλει την περιοχή να εκκενώνεται για χάρη της αστικής ανάπλασης…
Η λιτανεία Kataragama Esala Perahera/ Kataragama, Σρι Λάνκα 2009
Κατά τη διάρκεια της πανσελήνου του μήνα Esala, γίνεται η θεαματική πομπή Kataragama Esala Perahera, στο ναό που είναι αφιερωμένος στο θεό Kataragama, τον θεό-φύλακα της Σρι Λάνκα.
Ο χώρος συνδέεται τόσο με τις ινδουιστικές όσο και με τις βουδιστικές παραδόσεις, αποτελεί δε ένας από τους ιερότερους τόπους για όλες τις μεγάλες θρησκείες και δοξασίες, κάνοντάς τον έτσι έναν από τα πιο συγκρητιστικά μέρη του κόσμου.
Στην πομπή, που θεωρείται σαν μια από τις πιο εντυπωσιακές και πνευματικά σημαντικές θρησκευτικές λιτανείες, συμμετέχουνπαραδοσιακοί χορευτές, τυμπανιστές, χορευτές με φωτιές, ενώ επιβλητικοί ελέφαντες με περίτεχνα στολίδια παρελαύνουν στους δρόμους γύρω από τον ναόπου ζωντανεύουν από τους ρυθμικούς χτύπους των τυμπάνων, τις υπνωτικές κινήσεις των χορευτών, το χρυσάφι από τα στολίδια και τα λαμπερά φώτα, δημιουργώντας ένα μαγευτικό θέαμα που θαμπώνει το μάτι και αιχμαλωτίζει τις αισθήσεις.
Είχα την τύχη να εξασφαλίσω από πριν, και από τους υπεύθυνους του ναού, ειδική άδεια πρόσβασης και φωτογράφισης από κοντά, σε όλα τα σημεία της τελετής, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο. Όμως αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω από κοντά μία μοναδική γιορτή, με τους συμμετέχοντες να απολαμβάνουν την παρουσία μου και να είναι πρόθυμοι να φωτογραφηθούν.
La Catrina/ Κοιμητήριο Xoxocotlán, Oaxaca, Mexico 2022
Η Catrina είναι η λαϊκή, εμβληματική μορφή της Ημέρας των Νεκρών (Día de Muertos) του κεντρικού Μεξικού, στην Οαχάκα του Μεξικού. Για τους Μεξικανούς είναι η μέρα που θα υποδεχθούν τις ψυχές των νεκρών συγγενών τους στον πάνω κόσμο, καλωσορίζοντάς τους στα νεκροταφεία, με μεγάλες προετοιμασίες, πολύ κέφι αλλά και άφθονη συγκίνηση.
Η γιορτή έχει τις ρίζες της στους προϊσπανικούς χρόνους και συχνά συνδέεται με την Αζτέκικη θεά του κάτω κόσμου, την «κυρία των νεκρών». Η Catrina έγινε δημοφιλής αφότου ο Diego Rivera την συμπεριέλαβε σε μία από τις διάσημες τοιχογραφίες του. Από τότε έχει γίνει η πιο αναγνωρίσιμη εικόνα, μιας από τις πιο γνωστές αλλά και βαθιά συναισθηματικές γιορτές του κόσμου. Και όχι άδικα. Την Ημέρα των Νεκρών, σχεδόν όλες οι Μεξικανές ντύνονται και βάφονται σαν Catrinas που μάλιστα είναι εξαιρετικά πρόθυμες να φωτογραφηθούν, και ακόμα πιο πρόθυμες να προσφέρουν ένα ποτηράκι Mezcal, σαν κέρασμα για την μεγάλη γιορτή.
Οι παλαιστές Βουντού της Κινσάσα/ Κινσάσα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 2022
Στα πολυπληθή και πολύβοα προάστια της πρωτεύουσας του Κονγκό, κρυμμένη πίσω από τα ετοιμόρροπα κτίρια, την εκκωφαντική κυκλοφορία και τα συνεχώς μετακινούμενα πλήθη, μια μοναδική μορφή πάλης έχει γίνει η αγαπημένη των ντόπιων. Ξεκινώντας με μια παρέλαση προς τον τόπο διεξαγωγής των αγώνων για να αυξηθεί η δημοσιότητα για το επερχόμενο γεγονός και προσελκύοντας ένα μεγάλο φανατικό κοινό που παραληρεί, ο νικητής ανακοινώνεται μόνο αφού γίνει το τελικό… ξόρκι. Ένα εντυπωσιακό θέαμα με μαγικά ξόρκια, τεχνικές πάλης, αιματηρές λεπτομέρειες και ένα ξέφρενο πλήθος, όλα μαζί ανακατεμένα σε ένα παράξενο κράμα απόλυτης διασκέδασης! Χορογραφημένες μάχες ή επίδειξη μαγείας;
Πάλη ή θέαμα; Σίγουρα πρόκειται για μία σουρεαλιστική εμπειρία στην διάρκεια ενός ταξιδιού σε μία σουρεαλιστική χώρα, όπου τα όρια της λογικής χάνονται στις σκιές της διαφθοράς, του παραλογισμού, και της εκμετάλλευσης.
Παρόλα αυτά, η φωτογράφιση ενός αγώνα όπου όλα μπορεί να συμβούν, σε ένα σκοτεινό χώρο ανάμεσα στις αυλές των κτιρίων, αποδείχθηκε τελικά να είναι η καλύτερη φωτογραφική μου εμπειρία, που περιλάμβανε εντυπωσιακά φωτογραφικά
αποτελέσματα, αρκετό κίνδυνο, απίστευτο θέαμα και αξέχαστες αναμνήσεις…
Υπάρχει η δυνατότητα οργανωμένων πρωινών σχολικών επισκέψεων, μετά από συνεννόηση. Η Πρεσβεία του Μεξικού, και το Προξενείο της Ακτής Ελεφαντοστού παρέχουν την ευγενική τους αιγίδα.
Πηγή: ertnews.gr