Γιατί η Σελίνα Γκόμεζ αναφωνεί «ευτυχώς, κάτι νέο»;

Οι πρώτες μέρες προβολής στην Αμερική, πήγαν εξαιρετικά, όπως και το άνοιγμα της στην digital πλατφόρμα του αμερικανικού Netflix (προσοχή: στην Ελλάδα η ταινία έχει διανομή από την Spentzos Film και δεν προβάλλεται μέσω Netflix).

Η ίδια δηλώνει ότι αυτό το πείραμα, σε καλό της βγήκε καθώς πλέον ο κόσμος μπορεί να δει την εξέλιξη της στην υποκριτική τέχνη αλλά και στη τραγουδιστική ερμηνεία καθώς είπε τραγούδια σε μελωδίες που δεν είχε στο ρεπερτόριο της. Κυρίες και κύριοι, η Σελίνα Γκόμεζ αφιέρωσε τρία τέταρτα της ώρας για να μιλήσει διαδικτυακά σε δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, με αφορμή την πιθανή πορεία της ταινίας στις μεγάλες βραβεύσεις.

Συνέντευξη με τη Selena Gomez

-Πώς ήταν η διαδικασία να πάρεις τον ρόλο;

-Νομίζω πως είχα περίπου έναν μήνα για να ετοιμάσω το δοκιμαστικό μου. Θυμάμαι πως τράβηξα τον εαυτό μου σε βίντεο, αλλά δεν έμαθα αν πήρα τον ρόλο μέχρι 9 ή 10 μήνες αργότερα. Εν τω μεταξύ, η ιστορία που λέει ο Jacques είναι ότι με είχε προσλάβει από την πρώτη οντισιόν, αλλά απλά δεν με είχε ενημερώσει. Ήταν καλό αυτό, αλλά οι μήνες αυτοί ήταν δύσκολοι, γιατί πραγματικά ήθελα τον ρόλο.

Δεν νομίζω πως κανείς από εμάς περίμενε την ανταπόκριση που είχε η ταινία, κάτι που είναι πολύ συγκινητικό. Είμαστε όλοι πολύ περήφανοι για το αποτέλεσμα, και είμαι ευγνώμων στον Jacques που με εμπιστεύτηκε για αυτόν τον ρόλο. Ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο έχω παίξει, και σκέφτηκα, «Ευτυχώς, κάτι νέο!»

-Όταν διάβασες το σενάριο, σε προετοίμασε κάποιος για το τι να περιμένεις;

-Στην πραγματικότητα, το σενάριο ήταν γραμμένο σαν όπερα. Δεν υπήρχαν συγκεκριμένες σκηνές μέχρι που ξεκινήσαμε τα γυρίσματα. Ο Jacques έγραφε νέες σελίδες κάθε μέρα και μας τις έδινε το βράδυ, λέγοντας «Μάθετε αυτό το μονόλογο, θα το κάνουμε σήμερα». Ήταν αγχωτικό, αλλά διασκεδαστικό. Δεν γνώριζα όλες τις λεπτομέρειες μέχρι να φτάσουμε στο γύρισμα, αλλά ένιωσα ελευθερία να εξερευνήσω τον χαρακτήρα μου.

-Ήταν κατανοητή η ιστορία στο σύνολό της ή την ανακάλυπτες σταδιακά;

-Καταλάβαινα την κεντρική ιστορία, αλλά δεν ήξερα πώς ο Jacques θα εξερευνούσε κάθε χαρακτήρα. Εμπιστεύτηκε τον καθένα από εμάς να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις, κι αυτό έκανε την εμπειρία μοναδική.

-Τι πιστεύεις για την Jesse, τον χαρακτήρα σου; Είναι αυτό που λέμε «Bad Ass»;

-Τη λατρεύω. Νομίζω ότι είναι παρεξηγημένη από πολλούς, αλλά είναι φανταστική. Περνά πολλές αλλαγές στην ταινία, και ειδικά με το τραγούδι «Mi Camino» (σ.σ. το μονοπάτι μου), που είναι ένα τραγούδι απελευθέρωσης και καθοριστικό σημείο για εκείνη.

Ακούστε το «Mi Camino» εδώ:

-Το τραγούδι ήταν γραμμένο πριν πάρεις τον ρόλο ή συνεργάστηκες με τους συνθέτες για να παραχθεί;

-Αρχικά, το τραγούδι που θα ερμήνευα ήταν πιο δυναμικό και έντονο, σαν το «Bienvenida». Όμως, αφού ο Jacques είδε το ντοκιμαντέρ μου, ζήτησε από τους συνθέτες να δουν μια διαφορετική πλευρά μου. Έτσι, προσαρμόστηκε στο στιλ μου.

Ακούστε το «Bienvenida» εδώ:

-Πώς ήταν η μετάβαση από μια κωμική σειρά, όπως το «Only Murders in the Building» (σ.σ. προβάλλεται από το Disney+), σε έναν τόσο δραματικό ρόλο;

-Ήταν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Είχα τρεις μήνες να προετοιμαστώ, κυρίως για τη γλώσσα (σ.σ. στην ταινία μιλάει -και τραγουδάει- κυρίως Ισπανικά). Αλλά δεν ήξερα τι να περιμένω, ειδικά όταν ο Jacques (σ.σ. Αudiard, ο σκηνοθέτης) με έβαλε να γυρίσω την τελευταία σκηνή την πρώτη μέρα. Ήταν μια πρόκληση, αλλά ένιωσα περήφανη που τα κατάφερα. (σ.σ. η τελευταία σκηνή περιλαμβάνει ένα ατύχημα και είναι ιδιαίτερα έντονη).

-Ποια είναι η σύνδεση της δουλειάς σου με τους γονείς σου και την ανθρωπιστική σου αποστολή· να εμπνέεις περιθωριοποιημένους ανθρώπους;

-Είμαι ευγνώμων που έχω αυτήν την πλατφόρμα. Πάντα ήθελα να είμαι η φωνή για όσους αισθάνονται όπως εγώ. Η Amelia (ο χαρακτήρας μου) είναι μέρος αυτής της αφήγησης – γιορτάζει τις γυναίκες που ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους. Νομίζω ότι όλοι, με τον τρόπο μας, παλεύουμε με κάτι, και να είμαι εκεί για άλλους είναι κάτι που αγαπώ να κάνω.

-Πώς ήταν να παίξεις για πρώτη φορά στα Ισπανικά και τι σημαίνει αυτό για εσένα;

-Ήταν σημαντικός ρόλος γιατί με επανέφερε στις ρίζες μου. Ήμουν άπταιστη στα Ισπανικά μέχρι που ξεκίνησα να δουλεύω σε αγγλόφωνες παραγωγές. Ήθελα αυτή η εμπειρία να είναι ξεχωριστή για εμένα, την οικογένειά μου και τους θαυμαστές μου. Θα ακολουθήσουν και άλλες ταινίες στα Ισπανικά· το υπόσχομαι.

-Μπορείς να μας πεις για την εμπειρία σου με το τραγούδι “Me Camino”;

-Είχαμε κάνει πρόβες χορού για μια τεχνική σκηνή, αλλά στο γύρισμα ο Jacques είπε απλά: «Τραγούδησέ το ζωντανά, σαν να είσαι σε καραόκε». Ήταν απρόσμενο, αλλά διασκεδαστικό. Κάναμε 18 λήψεις, και παρόλο που μερικές φορές θες ένα autotune, ένιωθα πως ήταν ωμό και αληθινό.

(Η ερώτηση που υπέβαλε η ΕΡΤ)-Πώς αντηχούν τα θέματα της αυτογνωσίας και της μεταμόρφωσης της ταινίας με την προσωπική σου ιστορία;

-Πάντα θέλω μαθαίνω, και να εξελίσσω τον εαυτό μου. Το να δουλεύω με ανθρώπους όπως ο Steve Martin και ο Martin Short μου θυμίζει πως η μάθηση δεν σταματά.

-Αυτή η ταινία μιλά για ελευθερία και το να παίρνεις αποφάσεις, έστω κι αν δεν είναι πάντα οι σωστές. Νιώθεις ενδυναμωμένη και ευγνώμων για την εμπειρία; Πώς ένιωσες για τη χημεία σου με την Carla (αναφέρεται στην συμπρωταγωνίστρια της Κάρλα Σοφία Γκασκόν) και τους άλλους συμπρωταγωνιστές;

-Η Carla είναι φανταστική. Είναι δύναμη της φύσης, με προκαλούσε συνέχεια να δώσω το 150%. Ακόμα και όταν οι χαρακτήρες μας θέλουν να σκοτώσουν ο ένας τον άλλον, υπάρχει μια ελπίδα ότι ίσως τα καταφέρουν. Ήταν απαιτητικός ρόλος, αλλά της ταίριαζε απόλυτα.

-Έχετε τόσους διαφορετικούς ρόλους. Είστε τραγουδίστρια, ηθοποιός, παραγωγός. Όλοι αυτοί οι ρόλοι είναι τόσο διαφορετικοί. Ποιος από αυτούς είναι ο πιο απαιτητικός ή ανταποδοτικός για εσάς; Και πώς θεωρείτε θα σας επηρεάσει στο μέλλον σας;

-Στο μέλλον, πιθανότατα θα επικεντρωθώ στη φιλανθρωπία μου, αλλά οι δύο πρώτες προτεραιότητές μου θα είναι ο κινηματογράφος και η τηλεόραση. Νομίζω ότι δεν έχω κάνει ούτε τα μισά από όσα θέλω να πετύχω, και αυτό με ενθουσιάζει. Ελπίζω η «Εμίλια Πέρεζ» να είναι η αρχή για εμένα σε αυτόν τον χώρο. Αισθάνομαι βαθιά σεβαστή με έναν τρόπο που με κάνει να νιώθω ότι αξίζω τη θέση μου εδώ. Θέλω να συνεχίσω να κάνω ταινίες που είναι διαφορετικές, χωρίς απαραίτητα να είμαι το επίκεντρο της προσοχής. Μου αρέσει να συμμετέχω ακόμη και σε μικρούς ρόλους, αρκεί να είναι μέρος κάτι μεγάλου, γιατί θέλω να μάθω και να γίνω καλύτερη ηθοποιός και παραγωγός. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Είμαι τόσο ευγνώμων που η μουσική είναι μέρος της ζωής μου. Είναι μια όμορφη έκφραση των συναισθημάτων και μια παγκόσμια γλώσσα. Μπορείς να βρίσκεσαι σε οποιαδήποτε χώρα, να τραγουδάς ένα τραγούδι και όλοι να τραγουδούν μαζί σου. Είναι κάτι που θα αγαπώ πάντα, αλλά η καρδιά μου σίγουρα βρίσκεται σε αυτόν τον κόσμο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης.

-Ο Jacques Audiard είναι γνωστός για την πλουμιστή αφήγησή του. Πώς ήταν η εμπειρία σας συνεργαζόμενη μαζί του και τι έφερε στην ταινία που σας ενθουσίασε ως ηθοποιό;

-Λατρεύω την αυθορμητικότητα του. Ο τρόπος που μας οδηγούσε στην ιστορία ήταν πραγματικά συναρπαστικός. Είναι εξαιρετικός στη σκηνοθεσία ηθοποιών, και θα πω ειδικά γυναικών, γιατί εμπιστεύεται τα ένστικτά μας. Μας επιτρέπει να είμαστε ακριβώς αυτό που θέλουμε να είμαστε ως χαρακτήρες. Είναι φανταστικός, σαν μικρό παιδί – όταν κάτι πετυχαίνει, πηδάει από χαρά και φωνάζει «ναι, ναι, ναι!». Λατρεύω να δουλεύω με ανθρώπους που είναι παθιασμένοι και νοιάζονται για κάθε μικρή λεπτομέρεια. Ήταν υπέροχος και θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ ξανά μαζί του. Με δίδαξε πολλά και πίστεψε σε εμένα, και θα του είμαι ευγνώμων για πάντα.

-Θέλουμε να μάθουμε περισσότερα για την εμπειρία σας με τη Zoe και την Carla.

-Αυτές είναι οι αδελφές μου για μια ζωή. Η Zoe είναι τόσο προστατευτική, τόσο όμορφη και σοφή. Με κάνει να νιώθω πάντα ασφαλής. Λατρεύω να δουλεύω μαζί της, γιατί είναι πάντα εκεί για εσένα, ως ηθοποιός και ως φίλη. Η Carla, από την άλλη, είναι απλά ανεπανάληπτη. Δεν έχω αρκετά λόγια για να περιγράψω πόσο καταπληκτική είναι. Είχε το θάρρος να μοιραστεί τις πιο ευάλωτες πτυχές του εαυτού της. Έχει περάσει τόσα πολλά στη ζωή της που είναι αυθεντική και αν κάτι δεν της φαίνεται σωστό, το λέει αμέσως. Μου έμαθε να θέλω να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου περισσότερο. Είναι απίστευτη μητέρα και κάθε κομμάτι της ύπαρξής της με έχει αλλάξει. Τις αγαπώ και τις δύο βαθιά. Όταν κάναμε κάτι μαζί, στηριζόμασταν η μία στην άλλη και αυτό με έκανε να νιώθω τόσο καλά.

-Με έναν Γάλλο auteur στη σκηνοθεσία και με γυρίσματα στα Ισπανικά, ποια ήταν η πιο απρόσμενη στιγμή στην ταινία;

-Ήταν εντυπωσιακό πόσο καλά τα καταφέρνει ο Jacques με διαφορετικές γλώσσες. Εκτιμά τόσο πολύ τις διάφορες κουλτούρες, και παρόλο που δεν μιλάει όλες τις γλώσσες που ακούγονται στις ταινίες του, έχει μια μοναδική ικανότητα να κατανοεί τη μελωδία πίσω από τις λέξεις. Ήξερε ακριβώς τι λέγαμε, ακόμη κι αν δεν ήξερε τη σωστή προφορά. Έλεγε ότι υπάρχει κάτι ελευθερωτικό στο να μην εστιάζεις σε κάθε λέξη, αλλά στον τρόπο που τη λες. Αυτό μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον.

-Ποια ήταν η πιο απαιτητική σκηνή για εσάς;

-Νομίζω ότι η πιο απαιτητική σκηνή ήταν και η πιο όμορφη στιγμή της ταινίας, όταν μαθαίνω ότι ο William (σ.σ. δηλαδή η Emilia) είναι ο σύζυγός μου. Εκείνη η στιγμή ήταν πραγματικά ξεχωριστή γιατί η Carla με εμπιστεύτηκε απόλυτα, βάζοντας όλο το βάρος της καρδιάς της πάνω μου, και το ένιωσα έντονα. Ήταν τόσο συγκινητικό που σχεδόν με πάγωσε. Ακόμη και όταν βλέπω τη σκηνή, μπορώ να καταλάβω ότι πάγωσα εκείνη τη στιγμή. Αλλά ήταν τόσο συγκινητική σκηνή, και είμαι πραγματικά περήφανη για αυτήν.

-Υπάρχει κάποιος σκηνοθέτης ή συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος που θα θέλατε να εξερευνήσετε στο μέλλον;

-Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Martin Scorsese ή τη Greta Gerwig. Υπάρχουν και πολλοί ηθοποιοί με τους οποίους θα ήθελα να δουλέψω. Δεν κυνηγάω κάτι συγκεκριμένο, αλλά βρίσκω ότι οι καλύτεροι ρόλοι προκύπτουν μέσα από διαφορετικές επιλογές. Αν πιστεύω ότι μπορώ να κάνω έναν ρόλο, θα κάνω τα πάντα για να μπω στο δωμάτιο και να αποδείξω ότι μπορώ να τον υποστηρίξω.

-Πώς προσεγγίζετε το τραγούδι και το χορό ως χαρακτήρας, σε σύγκριση με τη δική σας δημόσια προσωπικότητα;

-Προσπάθησα πολύ στη σκηνή καραόκε να μην φαίνεται ότι ήμουν πάνω στη σκηνή ή ότι έκανα ένα μουσικό βίντεο. Ήταν εύκολο να βυθιστώ σε κάτι διαφορετικό, γιατί η μουσική ήταν τόσο ξεχωριστή, τόσο διαφορετική από ό,τι είχα ακούσει ποτέ. Ήταν όμορφη, δυναμική και ζωντανή. Περάσαμε ώρες στο στούντιο, τελειοποιώντας κάθε λεπτομέρεια. Ήταν σαν ένα μάθημα δημιουργίας μουσικής για ταινίες, κάτι πολύ διαφορετικό από τη δημιουργία ενός pop άλμπουμ. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία.

Η συνέντευξη προσαρμόστηκε ώστε να είναι πιο κατανοητά όσα συζητήθηκαν. Οι ερωτήσεις υποβλήθηκαν νωρίτερα και έγιναν συντμήσεις ώστε να ακουστούν περισσότερες στο πλαίσιο της συνέντευξης τύπου

Πηγή: ertnews.gr